Iwan Lekow
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Iwan Lekow (bułg. Иван Леков; 1 marca 1904 w Sofii, zm. 4 sierpnia 1978 tamże[1]) – bułgarski językoznawca i slawista[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1927 ukończył studia na Uniwersytecie Sofijskim, a w 1948 r. objął profesurę na tej uczelni. W 1945 r. został członkiem Bułgarskiej Akademii Nauk[1].
Jego dorobek obejmuje prace z zakresu językoznawstwa bułgarskiego i slawistyki porównawczej, m.in. Nasoki w razwoja na fonołogicznite sistemi na sławianskite ezici (1960). Wydał słownik polsko-bułgarski (1944). Współtworzył bądź współredagował szereg słowników języka bułgarskiego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Lekow Iwan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-08].
- ↑ Lekov, Ivan Dimitrov, 1904-1978. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (cz.).