Iwona Burdzanowska
| Data i miejsce urodzenia |
1960 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
fotografia reporterska |
| Epoka |
Iwona Burdzanowska (ur. 1960 w Dęblinie) – fotoreporterka, dziennikarka, kierowniczka działu fotograficznego, fotoedytorka, autorka zdjęć wydarzeniowych i teatralnych. Mieszka w Lublinie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W młodości chciała uczęszczać do średniej szkoły plastycznej w Nałęczowie. Została jednak uczennicą Liceum im. Hanki Sawickiej w Dęblinie. Fotografią zainteresował ją jej wuj, profesor chemii i biochemii[1]. Następnie ukończyła policealną szkołę fotograficzną w Zespole Szkół Fotograficznych w Warszawie[2].
W 1981 zajęła się mikro- i makrofotografią rentgenografią i fotografią w promieniach UV w Zakładzie Mikrobiologii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[3]. Uprawiając turystykę i fotografując rośliny, zafascynowała się biologią. Zapisała się na studia biologiczne[4].
Fotografowaniem wydarzeń zainteresowała się w 1987, w trakcie trzeciej podróży apostolskiej Jana Pawła II do Polski[5]. Rok później urodziła córkę, po czym nie wróciła na studia i zmieniła specjalizację[6]. W 1991 roku zaczęła pracować w lubelskim oddziale „Gazety Wyborczej”. Z redakcją była związana do 2012 roku[2].
Jako fotografka współpracowała z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1995–2011)[7] oraz z Teatrem Muzycznym[2]. Pracowała przy tworzeniu okładek płyt muzycznych m.in. dla Budki Suflera[8], Mateusza Pospieszalskiego[9] i Voo Voo[2]. Od 1989 roku nieprzerwanie współpracuje z Lubelską Izbą Lekarską przy tworzeniu miesięcznika „Medicus”. Po odejściu z „Gazety Wyborczej” współpracuje m.in. z redakcją internetową Radia Lublin[10].
W 2021 roku jej twórczość została przedstawiona na wystawie Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek w Domu Spotkań z Historią, a jej zdjęcia oraz rozmowa z nią znalazły się w książce o tym samym tytule autorstwa Moniki Szewczyk-Wittek[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 87.
- ↑ a b c d Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 86.
- ↑ Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 94.
- ↑ Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 95.
- ↑ Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 96.
- ↑ Szewczyk-Wittek 2021 ↓, s. 97.
- ↑ Encyklopedia, Lublin. Wystawa zdjęć z "Sarmacji" [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2022-01-22] (pol.).
- ↑ Biblioteka Polskiej Piosenki [online], archiwum.bibliotekapiosenki.pl [dostęp 2022-01-22].
- ↑ Mateo Pospieszalski – Matika (1995, Dolby B, Cassette). [dostęp 2022-01-22].
- ↑ Fotografie Iwony Burdzanowskiej dla Radia Lublin
- ↑ Monika Szewczyk-Wittek, Jedyne : nieopowiedziane historie polskich fotografek, Wydanie I, Warszawa: Dom Spotkań z Historią instytucja kultury m.st. Warszawy, 2021, ISBN 978-83-66068-33-9, OCLC 1262592710 [dostęp 2022-02-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Monika Szewczyk-Wittek, Jedyne: nieopowiedziane historie polskich fotografek, wyd. I, Warszawa: Dom Spotkań z Historią instytucja kultury m.st. Warszawy, 2021, ISBN 978-83-66068-33-9, OCLC 1262592710 [dostęp 2022-01-22].
- https://dsh.waw.pl/3709-jedyne-nieopowiedziane-historie-polskich-fotografek-wystawa,prg