Ixotrichoderma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ixotrichoderma – struktura skórki u grzybów w której strzępki w zewnętrznej lub środkowej warstwie są zżelowane. Podczas wilgotnej pogody strzępki te pęcznieją, powodując śluzowatość i tłusty wygląd owocników, podczas suchej wysychają, nadając zewnętrznej ich warstwie połysk. Ixotrichoderma występuje np. u wilgotnic (Hygrocybe), wodnich (Hygrphorus), mleczajów (Lactarius), Trichoderma. Występowanie ixotrichodermy i jej budowa ma znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków grzybów[1].

Nazwa pochodzi od greckich słów ixos = jemioła (która ma śluzowate owoce), trichos = strzępki, włosy i derma = skóra, naskórek[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ilustrowana encyklopedia grzybów [online] [dostęp 2019-02-28].