Iza Moczarna-Pasiek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iza Moczarna-Pasiek
Ilustracja
Portret Izy Moczarnej-Pasiek, fot. Katarzyna Kural Sadowska
Imię i nazwisko

Izabela Moczarna-Pasiek

Data i miejsce urodzenia

1972
Wrocław

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Dziedzina sztuki

fotografia, sztuki wizualne

Epoka

sztuka współczesna

Ważne dzieła
  • Kalendarz Amazonek 2005
  • Cięcie (2009)
  • Harda Wenus (2011)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Iza Moczarna-Pasiek, właśc. Izabela Moczarna-Pasiek (ur. 1972 we Wrocławiu[1]) – polska artystka wizualna, fotografka i feministka. Autorka pierwszego w Polsce kalendarza Amazonek (2005), prezentującego akty kobiet po mastektomii[2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiowała filologię angielską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ukończyła fotografię na Blake College w Londynie (Bachelor of Arts) oraz gender studies w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie[4][5].

Związana z Wrocławiem[4][6], wraz z mężem i córką Natashą mieszkała też w Berlinie[7][8].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zajmuje się zaangażowaną społecznie sztuką feministyczną. Operuje przede wszystkim obrazem i słowem: jej głównym medium jest fotografia, a zdjęciom towarzyszą często opowieści zaproszonych do współpracy bohaterek – ich herstorie[2][4][9][10].

Tematyczną osią jej twórczości jest eksplorowanie problematyki kobiecości w polskim kontekście kulturowym. Artystka za cel stawia sobie przełamywanie tabu towarzyszącego tej płci, co realizuje poprzez poruszanie i oswajanie trudnych zagadnień, takich jak choroba, starość, cielesność, owłosienie, seksualność czy menstruacja. W swoich pracach proponuje niestereotypowe reprezentacje kobiecości, w kontrze do wyidealizowanych wizerunków reprodukowanych i promowanych w mediach[2][4][8][11]. Eksploruje także przestrzenie kobiecych wspólnot i rytuałów, jest „siostrą kręgową”, prowadzi warsztaty dla kobiet[2][12][13].

Jej wystawy prezentowane są w całym kraju, nierzadko wzbudzając kontrowersje, i są dość szeroko komentowane tak w prasie lokalnej, jak i mediach ogólnopolskich[14][15][16][17][18][19]. Poprzez swoją pracę artystka angażuje się w proces wytwarzania zmiany społecznej. Jej twórczość sytuuje się na pograniczu sztuki współczesnej i działalności społeczno-politycznej, można postrzegać ją jako formę „modelującego rzeczywistość” artywizmu[4][8][20].

Kalendarz Amazonek 2005 i prace poruszające problematykę nowotworową[edytuj | edytuj kod]

Ważnym tematem w twórczości Moczarnej-Pasiek jest nowotwór piersi. We współpracy z Wrocławskim Stowarzyszeniem Amazonek Femina – Fenix stworzyła w 2005 r. kalendarz Amazonek, będący pierwszą publiczną i szeroko komentowaną prezentacją aktów kobiet po mastektomii[2][3][4][14][19][21]. W analizie tej pracy Izabela Kowalczyk i Edyta Zierkiewicz zauważają, że była ona niezwykle odważna – dotknęła tabu i wzbudziła różnorodne i bardzo silne reakcje. Badaczki zwracają uwagę na problematykę „braku” w świetle dominacji męskiego spojrzenia oraz na estetyzację ciał modelek przy użyciu różnorodnych atrybutów (kwiaty, korale, kapelusz etc.), „rekompensujących” utratę piersi oraz wizualną grę pomiędzy „zakrytym” i „odkrytym”. Zauważają również erotyczny wymiar prac, przedstawiających kobiety z doświadczeniem choroby jako podmioty seksualne. Autorki podkreślają też edukacyjny i terapeutyczny wymiar Kalendarza – uwidocznienie traumy i wspieranie jej zaleczenia, stymulację zbiorowej świadomości problematyki raka piersi[19]. Przełomowa w obrazowaniu raka piersi praca zestawiana była z realizacjami nurtu sztuki krytycznej, podejmującymi problematykę nienormatywnych ciał (m.in. K. Kozyry, A. Żmijewskiego czy J. Rajkowskiej)[19][22].

Kalendarz Amazonek 2005 stał się inspiracją do powstania kolejnych kalendarzy, m.in. kalendarza młodych Amazonek pt. Niejedna z Jedną, zrealizowanego na przełomie 2008 i 2009 r. przez Dorotę Kiałkę i będącą jej przyjaciółką artystkę Agnieszkę Kłos, do którego Moczarna-Pasiek została również zaproszona[23][24]. Jak zauważa Zierkiewicz, oba te kalendarze były jednymi z nielicznych politycznych gestów ujawnienia blizny po mastektomii w polskim dyskursie raka piersi[25]. Podczas prac nad kalendarzem Niejedna z Jedną Moczarna-Pasiek zrealizowała również cykl Córki Amazonki, przedstawiający dziewczynki żyjące z doświadczeniem choroby swojej mamy[26][27].

Problematykę nowotworów i towarzyszącego im wykluczenia społecznego kobiet Moczarna-Pasiek eksplorowała później w projektach Kobieta i b(rak) – sesji zdjęciowej związanej z książką E. Ziarkiewicz[28] – Cięcie oraz Nim rak da znak[4][27]. W cyklu fotograficznym Cięcie (2009) jej modelkami są kobiety łyse, które utraciły włosy w wyniku chemioterapii. Ich portretom towarzyszą osobiste historie dotyczące m.in. straty, samoakceptacji i strategii radzenia sobie z doświadczeniem stygmatyzacji, związanej z widocznością braku włosów w procesie leczenia[8][29][30][31]. Natomiast projekt Nim rak da znak (2013), zrealizowany we współpracy z fotografką Martą Szczygłowską, dotyczy profilaktyki nowotworów. Na 12 planszach znalazły się portrety kobiet w różnym wieku, ich wskazówki dotyczące dbania o zdrowie oraz szczegółowe informacje na temat badań[32][33][34].

Harda Wenus (2011)[edytuj | edytuj kod]

Zrealizowany w 2011 wraz z Klaudią Winiarską cykl zdjęć Harda Wenus przedstawia kobiety duże, niemieszczące się w powszechnie przyjętym kanonie piękna. Celem artystek było pokazanie autentyzmu i dowartościowanie cielesności realnej, niepoddanej zabiegom sztucznego upiększenia[4][35]. Akty zaprezentowane zostały w galeriach handlowych oraz w magazynie Newsweek w formie kampanii społecznej na rzecz samoakceptacji, zdobywając dużą popularność i wzbudzając szeroką dyskusję[14][36][16][37][38][39][40]. Przez odnotowującego „sterczące brzuchy”, „obwisłe piersi”, „wałki”, „nogi jak kloce” oraz komentującego „wylewający się przez skórę tłuszcz” literaturoznawcę Krzysztofa Obremskiego akty te określone zostały mianem „(post)sarmackich”[41]. Natomiast Edyta Zierkiewicz zwraca uwagę na zawarty w pracach opór wobec opresjonującego kobiece ciała konsumpcjonizmu oraz na transgresyjny wymiar zdjęć – przedstawienie wolnej od przymusu seksualności poza stereotypową atrakcyjnością[42]. W innym tekście Obremski zauważył, że projekt ten wpisuje się w postulat „pisania ciałem” Hélène Cixous i ma wymiar emancypujący z opresji męskiego spojrzenia oraz „fallocentrycznej wyobraźni”[43].

Inne projekty[edytuj | edytuj kod]

W 2013 r. artystka zrealizowała fotoreportaż Krąg, w którym przedstawiła zamknięte spotkanie nawiązującego do szamańskich tradycji Kręgu Kobiet. Cykl opowiada o przeżywaniu bycia we wspólnocie oraz o tajemnicy kobiecego zgromadzenia[12][44]. W tym samym roku, we współpracy z Muzeum Współczesnym Wrocław, Moczarna-Pasiek zaprezentowała projekt Kobiecość? Próba Re-definicji? (2013), do współtworzenia którego zaprosiła różnorodne osoby identyfikujące się jako kobiety. Ich portrety i własne definicje kobiecości zostały zestawione w postaci wielogłosu[4][45][46].

Rok później artystka zainicjowała powstanie grupy pomorskich seniorek, które zaprosiła do współtworzenia intermedialnego projektu Syreni Śpiew (2014/2015). Przez dziewięć miesięcy uczestniczki wspólnie eksplorowały dojrzałą kobiecość, a do mówienia o sobie użyły w subwersywny sposób „babcinych atrybutów”, takich jak haft czy wypieki oraz wykonały wspólnie rytuał ana-suromai[11][47].

W swojej twórczości Moczarna-Pasiek podejmuje też zagadnienie macierzyństwa. W cyklu prac Panna z Dzieckiem (2010) artystka upomniała się o widzialność i opowieści kobiet samodzielnie wychowujących dzieci, walcząc z ich stygmatyzacją w małych miejscowościach[48][49][50]. Pracowała także nad projektem poświęconym kobietom bezdzietnym[15][51][27].

W ramach projektuCzerwony namiot, ćwiczenia z krwawienia zaprasza kobiety do udziału w warsztatach Siostrzeństwo krwi i dzielenia się swoimi opowieściami menstruacyjnymi. Powstałe podczas spotkań elementy współtworzyć mają patchworkową instalację artystyczną „zbudowaną z artefaktów krwi i kolektywnej energii osób, które je tworzyły”[2][20][52][53][54].

W ramach wystawy Matka Ziemia w BWA Wrocław w 2022 r. pokazała pracę wideo 52º 43’ 15.516” N 23º 34’ 39.209” E, opowiadającą o rytuale użyźniania ziemi krwią menstruacyjną i nawiązującą do praktyk społeczeństw matriarchalnych, badanych przez Mariję Gimbutas[55].

Wybrane wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

2020 – Jelczańskie HERstorie, Miejsko-Gminne Centrum Kultury, Jelcz-Laskowice[56];

2016 – Kalendarz Amazonek 2005, II Słupski Kongres Kobiet, Ustka, 2016[57],

2014/2015 – Syreni Śpiew, Baszta Czarownic, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku[47][58]; 2016 – Dom Norymberski w Krakowie[59]; 2016 – BWA Galeria Sztuki w Olsztynie[60][61];

2013 – Kobiecość? Próba Re-definicji, kurator: Bartek Lis, Muzeum Współczesne Wrocław[45][62]; 2014 – Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku[63]; 2016 – Fundacja Feminoteka, Warszawa[64]; 2016 – VIII Kongres Kobiet, Warszawa[65]; 2017 – Dom Darmstadt, Płock[66];

2011 – Harda Wenus, Hotel Filmar, Toruń[35][67];

2011 – Amaravati, Galeria BB, Kraków[68][69].

2010 – Panna z Dzieckiem, klub Grawitacja w Warszawie; galeria Outdoor, Wrocław; Biblioteka Pedagogiczna w Toruniu[7][70].

2009 – Cięcie, Wrocław, Trójmiasto, Katowice[8]; Muzeum Pałacu w Wilanowie, Warszawa[71]; 2010 – Dom Kultury Śródmieście, Warszawa[72]; 2010 – Ratusz w Kaliszu, Kalisz[73]; 2010 – Biblioteka Pedagogiczna, Toruń[31]; 2011 – Instytut Polski, Asociación Copérnico, Departament Kultury i Turystyki oraz Archiwum Główne Murcji, Murcja[1]; 2013 – Szpital Quiron Tenerife, Szpital Quiron Costa Adeje, Teneryfa[74], 2020 – Pałac w Żmigrodzie, Żmigród[75][76].

Wybrane wystawy zbiorowe[edytuj | edytuj kod]

2022 – Matka Ziemia, kuratorka: Joanna Synowiec, BWA Wrocław[77][78].

2020 – Rytuał Kobiet, kuratorka: Agata Saraczyńska, online[79].

2019/2020 – Kreatywne Stany Chorobowe: AIDS, HIV, RAK, grupa badawcza: Luiza Kempińska, Paweł Leszkowicz, Zofia Nierodzińska, Jacek Zwierzyński, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu[80].

2018 – Decydentki, 9.03-29.03.2018, kuratorki: Iwona Demko i Renata Kopyto, Dom Norymberski w Krakowie[81][82][83].

2016 – Meerschmerz – Może Współdzielne, kuratorka: Zofia Reznik, Centrum Sztuki Współczesnej HALLE 14, Lipsk[84][85]; 2017 – BWA Wrocław[86][87].

2013 – Rytuał X – Koniec Cywilizacji. Ostatnia Noc Szamanów, Port Miejski, Wrocław[88][89].

2008 – Niejedna z jedną, Ratusz we Wrocławiu[24][90][91], 2009 – Stary Browar, Poznań[92].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Artystka była wielokrotnie zapraszana na rezydencje artystyczne oraz do udziału w panelach i wydarzeniach dotyczących praw kobiet jako ekspertka. Jedna z jej fotografii znalazła się na okładce publikacji Kobieta i (b)rak. Wizerunki raka piersi w kulturze, pod red. Edyty Zierkiewicz i Aliny Łysak, [Wrocław] 2007[28].

Występy eksperckie[edytuj | edytuj kod]

Rezydencje artystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b CARM.es – Exposición fotográfica de Iza Moczarna-Pasiek. Ciecie – Corte (18 de enero – 7 de marzo) [online], carm.es [dostęp 2021-10-19].
  2. ↑ a b c d e f Czerwony namiot, ćwiczenia z krwawienia [online], Magazyn RTV, 4 kwietnia 2020 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
  3. ↑ a b Monika Rudaś-Grodzka (red.), Encyklopedia gender. Płeć w kulturze, s. 466, ISBN 978-83-7554-816-7, OCLC 900649240.
  4. ↑ a b c d e f g h i j Małgorzata Zdziebko-Zięba, Wrocławianki pełne pasji, „Wroclife” (4), 2019, s. 33–38 [dostęp 2021-10-19].
  5. ↑ Numer 56 – Newslettera Plfoto.com [online], plfoto.com.
  6. ↑ https://artinfo.pl/artysci/iza-moczarna-pasiek.
  7. ↑ a b Mama w pojedynkę [online], metro.gazeta.pl [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  8. ↑ a b c d e Redakcja, Izabela Moczarna-Pasiek: Tworzę, by zmieniać świat. Choćby małymi kroczkami [online], Gazeta Pomorska, 15 stycznia 2010 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  9. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-20].
  10. ↑ 2020 | Jelczańskie HERstorie [online], Miejsko-Gminne Centrum Kultury w Jelczu-Laskowicach, 10 marca 2020 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  11. ↑ a b Iza Moczarna – Pasiek, czyli być jak podpaska always [online], Lady Pasztet, 24 czerwca 2016 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  12. ↑ a b Rafał Jęczmyk, RYTUAŁ X – „Koniec cywilizacji – Ostatnia Noc Szamanów !” [online], Industrial Art [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  13. ↑ Ćwiczenia z Krwawienia- Celebracja kobiecości w Księżycowym Domu, Księżycowy Dom/ Moon House, Zawiercie, 8 May to 9 May [online], stayhappening.com [dostęp 2021-10-24] (ang.).
  14. ↑ a b c Aneta Niezgoda, „Harda Wenus”: Chcemy w trójmiejskich centrach handlowych oglądać akty kobiet? [zdjęcia] [online], Gdańsk Nasze Miasto, 14 kwietnia 2011 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  15. ↑ a b Chwatka Niematka, Umówiliśmy się, że bezdzietności nie ma. O projekcie „Bezdzietne matki” Izy Moczarnej-Pasiek [online], Bezdzietnik.pl, 15 czerwca 2018 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  16. ↑ a b Natalia Waloch, Naga prawda. Bez retuszu na wystawie Harda Wenus [online], torun.wyborcza.pl, 7 marca 2011 [dostęp 2021-10-20].
  17. ↑ Redakcja, Przyjdźcie zobaczyć panie bez kompleksów [online], Gazeta Pomorska, 5 marca 2011 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  18. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Pressroom [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-21].
  19. ↑ a b c d Izabela Kowalczyk, Edyta Zierkiewicz, Ujawnić tabu. Fotografie z wrocławskiego kalendarza amazonek, „Dyskursy Młodych Andragogów”, 8, 2007, s. 281–290 [dostęp 2021-10-22], artykuł opublikowany również w piśmie „Artmix” nr 12, 2006.
  20. ↑ a b Iza Moczarna-Pasiek: Same podtrzymujemy tabu menstruacyjne. W dobrym tonie jest narzekanie na okres [online], wysokieobcasy.pl [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  21. ↑ Krzysztof Rajczyk, Ich zdjęcia to akty odwagi, „Pani Domu” (48), 2004, s. 8–9 [zarchiwizowane].
  22. ↑ Lucyna Ratkowska, Przemilczane ciało. Kobieta, pierś, mass-media i mityzacja rzeczywistości, Edyta Zierkiewicz, Alina Łysak (red.), [w:] Kobieta i (b)rak. Wizerunki raka piersi w kulturze, Wrocław 2007, s. 80–81.
  23. ↑ Emilia Mazurek, Biografie edukacyjne kobiet dotkniętych rakiem piersi, Wrocław 2013, s. 124–125, 204–206, ISBN 978-83-7493-742-9.
  24. ↑ a b Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-21].
  25. ↑ Edyta Zierkiewicz, Blizna po mastektomii – stygmat, emblemat czy oznaka niepełnosprawności? Nadawanie znaczenia brakowi piersi przez Amazonki, „Fizjoterapia” (20), 2012, s. 41–42, ISSN 1230-8323.
  26. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  27. ↑ a b c Aneta Wawrzyńczak, Kim są „bezdzietne matki”? [online], kobieta.wp.pl, 11 grudnia 2012 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  28. ↑ a b Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-21].
  29. ↑ Anna Krzesińska, Piękno ma różne twarze [online], Nowości Dziennik Toruński, 14 stycznia 2010 [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  30. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio – Cięcie [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  31. ↑ a b Sztuka w walce z rakiem. Cięcie Izy Moczarnej-Pasiek [online], takdlazdrowia.pl [dostęp 2021-10-24].
  32. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio – Nim rak da znak [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  33. ↑ Artur D. Grabowski, Aby nie było za późno, „Ziemia Lubańska” (23), 6 grudnia 2013.
  34. ↑ Izabela Michniewicz, XI Dolnośląskie Forum Kobiet – Świat kobiecych spraw [online], Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu, 22 października 2015 [dostęp 2021-10-24].
  35. ↑ a b Harda Wenus, czyli akty „dużych kobiet” [online], Newsweek.pl [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  36. ↑ Redakcja, W Toruniu stawiamy na normalne ciało. Jak Wam się podoba? [online], Gazeta Pomorska, 12 stycznia 2011 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  37. ↑ Harde Wenus [online], OnetKobieta, 1 kwietnia 2011 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  38. ↑ Rubensowskie kształty docenili również panowie – Grube jest piękne – 1/9 – Zdjęcia – RMF24 [online], rmf24.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  39. ↑ „Harda Wenus” mówi „nie” terrorowi chudości [online], zdrowie.wprost.pl [dostęp 2021-10-21].
  40. ↑ Redakcja, Harda Wensu podbiła serca torunian [foto] [online], Gazeta Pomorska, 9 marca 2011 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  41. ↑ Krzysztof Obremski, Ciało sarmackie – ciało polskie pierwszej i drugiej dekady XXI wieku, „Teksty Drugie” (1), 2015, s. 140–160.
  42. ↑ Edyta Zierkiewicz, Harda Wenus. Obrazy kobiet niestandardowo pięknych? | obieg.pl [online], Artmix, 7 stycznia 2011 [dostęp 2021-10-20].
  43. ↑ Krzysztof Obremski, Estetyka, erotyka i parytet płciowy: „Historia piękna” i „Historia brzydoty” pod redakcją Umberta Eco, „Przestrzenie Teorii”, Poznań 2012, s. 115–137, ISBN 978-83-232-2449-5, ISSN 1644-6763.
  44. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  45. ↑ a b MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – Iza Moczarna – Pasiek, „Kobiecość? Próba re – definicji” [online], muzeumwspolczesne.pl [dostęp 2021-10-19].
  46. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  47. ↑ a b c Iza Moczarna-Pasiek, „Syreni Śpiew” | Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej [online] [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  48. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-20].
  49. ↑ Mama w pojedynkę [online], metro.gazeta.pl [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  50. ↑ Panna z dzieckiem wychodzi z cienia [online], torun.wyborcza.pl [dostęp 2021-10-20].
  51. ↑ „Bezdzietne matki”: kobieta szczęśliwa bez dziecka? [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2021-10-20].
  52. ↑ Seks, krew i sprawa polska, czyli rozmowa z Izą Moczarną-Pasiek [online], Seksualność-Kobiet.pl, 15 marca 2021 [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  53. ↑ Czerwony Namiot – Ćwiczenia z Krwawienia [online], Facebook [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  54. ↑ Czerwony namiot, ćwiczenia z krwawienia [online], Magazyn RTV, 4 kwietnia 2020 [dostęp 2021-10-19] (ang.).
  55. ↑ Anka Herbut, Trzewia. Rozmowa z Joanną Synowiec / Sztuka / dwutygodnik.com [online], dwutygodnik.com [dostęp 2023-02-28] (pol.).
  56. ↑ 2020 | Jelczańskie HERstorie [online], Miejsko-Gminne Centrum Kultury w Jelczu-Laskowicach, 10 marca 2020 [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  57. ↑ a b II Słupski Kongres Kobiet – Kalendarz wydarzeń – Ustka – Oficjalna strona miasta [online], ustka.pl [dostęp 2021-10-21].
  58. ↑ a b Syreni śpiew | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2021-10-19] (ang.).
  59. ↑ Dom Norymberski w Krakowie [online], dom-norymberski.com [dostęp 2021-10-19].
  60. ↑ Wystawę „Syreni śpiew” Izy Moczarnej-Pasiek otwarto w BWA [online], Olsztyn24 [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  61. ↑ Wernisaż wystawy „Syreni śpiew” Izy Moczarnej-Pasiek | Wiadomosci.Olsztyn.pl [online], wiadomosci.olsztyn.pl, 8 marca 2016 [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  62. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-19].
  63. ↑ Iza Moczarna-Pasiek, Kobiecość? Próba Re-definicji’ | Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej [online] [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  64. ↑ Kobiecość? Próba Re-definicji. Dyskusja i wernisaż fotografii Izy Moczarnej-Pasiek [online], Fundacja Feminoteka, 24 maja 2016 [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  65. ↑ zaniczka, Czym jest Kongres Kobiet? [online], Zaniczka, 15 maja 2016 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  66. ↑ „Kobiecość jest piękna zawsze, gdy jest prawdziwa” – niezwykłe zdjęcia [online], Wyborcza.pl – Płock, 9 marca 2017 [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  67. ↑ IZA MOCZARNA-PASIEK na Wolnej Ścianie / Gdańska Galeria Miejska [online], ggm.gda.pl [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  68. ↑ Amaravati – fotografia Izy Moczarnej-Pasiek [online], News O.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  69. ↑ Redakcja, W tybetańskim klasztorze [online], Dziennik Polski, 3 lutego 2011 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  70. ↑ Województwo Kujawsko-Pomorskie – O „Pannie z dzieckiem” w Bibliotece Pedagogicznej [online], archiwum.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2021-10-20].
  71. ↑ ‘Cięcie’ – impreza plenerowa [online], Newsweek.pl [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  72. ↑ SENTIDO DEL TANGO „ZAPRASZAMY DO TANGA” – ArtPark – DKS [online], dks.art.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  73. ↑ „Cięcie” w ratuszu [online], calisia.pl [dostęp 2021-10-24] (pol.).
  74. ↑ Wernisaż wystawy „Cięcie” Izabeli Moczarnej-Pasiek. [online], arkacanarias.org [dostęp 2021-10-21].
  75. ↑ Zobacz wyjątkową wystawę – – GMINA ŻMIGRÓD Portal Informacyjny – Urząd Miejski w Żmigrodzie [online], zmigrod.com.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  76. ↑ Informacja Turystyczna „Baszta” Żmigród, Zapraszamy😊 na wystawę „Cięcie” [online], Facebook, 4 października 2020 [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  77. ↑ matka ziemia – Dizajn [online], BWA Wrocław [dostęp 2023-02-28] (pol.).
  78. ↑ „Matka Ziemia” w galerii Dizajn BWA Wrocław [online], SZUM, 18 listopada 2022 [dostęp 2023-02-28] (pol.).
  79. ↑ RYTUAŁ KOBIET [online], Industrial Art [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  80. ↑ Kreatywne Stany Chorobowe: – Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu [online], arsenal.art.pl [dostęp 2021-10-20].
  81. ↑ Dom Norymberski w Krakowie, DECYDENTKI. Prawo wyboru. – Dom Norymberski w Krakowie [online] [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  82. ↑ Biblioteka – Opis dokumentu – MOCAK [online], mocak.pl [dostęp 2021-10-19] (pol.).
  83. ↑ Iwona Demko, DECYDENTKI – katalog wystawy, „Decydentki” [dostęp 2021-10-20] (ang.).
  84. ↑ Meerschmerz [online], halle14.org [dostęp 2021-10-20].
  85. ↑ PRESENTATION MEERSCHMERZ – MOŻE WSPÓŁDZIELNE @ HALLE 14 – Leipziger Baumwollspinnerei – FROM COTTON TO CULTURE [online], spinnerei.de [dostęp 2021-10-20].
  86. ↑ a b Meerschmerz – może współdzielne. Echo opery [online], bwa.wroc.pl [dostęp 2021-10-20].
  87. ↑ a b „Meerschmerz” – wystawa rezydencji A-i-R Wro [online], wroclaw2016.strefakultury.pl [dostęp 2021-10-20] (pol.).
  88. ↑ Rytuał X [online], Industrial Art [dostęp 2021-10-22] (pol.).
  89. ↑ Iza Moczarna-Pasiek Portfolio [online], moczarna-pasiek.com.pl [dostęp 2021-10-22].
  90. ↑ Agnieszka Korzeniowska, Może szokować, „Echo Miasta” (74), 29 września 2008 [zarchiwizowane].
  91. ↑ Niejedna z jedną – kalendarz pokolenia młodych Amazonek [online], Wywrota [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  92. ↑ Wystawa „Niejedna z jedną” [online], kultura.poznan.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  93. ↑ Plakat z programem konferencji „Czy badania artystyczne?”, Wrocław, 21-24.10.2020, https://www.asp.wroc.pl/nocache.php?module=Common&controller=Get&action=news&file=104324.
  94. ↑ Debata: „Bezdzietność z wyboru – w czym problem? [online], wroclaw.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  95. ↑ Ogólnopolska Giełda Projektów 2017 „animacja + woda” | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  96. ↑ Iza Moczarna-Pasiek | I would like to encourage you to break the taboo. | CreativeMornings/WRO [online], CreativeMornings [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  97. ↑ Kreatywne poranki we Wrocławiu [online], tuwroclaw.com [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  98. ↑ Wrocław jak Nowy Jork. Organizuje CreativeMornings, czyli darmowe śniadania w kreatywnej atmosferze [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2021-10-21].
  99. ↑ Telewizja Polska S.A, Przełam ciszę. TEDxWroclaw The Musical na deskach Capitolu [online], wroclaw.tvp.pl [dostęp 2021-10-21] (pol.).
  100. ↑ You are never too old to dream. Iza Moczarna-Pasiek 1593625212. [dostęp 2021-10-21].
  101. ↑ TEDxWroclaw 2016: A Fusion Of Great Sounds & Ideas [online], Wrocław Uncut, 8 lipca 2016 [dostęp 2021-10-21] (ang.).
  102. ↑ TEDxWroclaw | TED [online], ted.com [dostęp 2021-10-21].
  103. ↑ Femininity the way it is: Iza Moczarna-Pasiek at TEDxWroclaw. [dostęp 2021-10-21].
  104. ↑ TEDxWroclaw | TED [online], ted.com [dostęp 2021-10-21].
  105. ↑ Kamila Kamińska, Agnieszka Wieszaczewska, Raport z badań ewaluacyjnych Rezydencji Artystycznych A-i-R Wro, Wrocław 2017, s. 28.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iza_Moczarna-Pasiek&oldid=71933504”