Izabela Milewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izabela Milewska
Ilustracja
Izabela Milewska i Jan-Erik Wikström w "Tristanie" Krzysztofa Pastora, 2009
Data i miejsce urodzenia

1976
Warszawa

Zawód, zajęcie

Artystka baletu,
pedagożka muzyczna

Narodowość

polska

Edukacja

Państwowa Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie

Alma Mater

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina

Stanowisko

Pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego
(2001-2015)

Pracodawca

Teatr Wielki - Opera Narodowa
Balet Hamburski

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Izabela Milewska (ur. 1976 w Warszawie) – polska tancerka warszawskiej sceny baletowej oraz pedagożka muzyczna; w latach 2001-2015 pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie oraz pedagogiki na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Stypendystka Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[1]. Jeszcze jako uczennica, w 1991 zajęła III miejsce na VII Ogólnopolskim Konkursie Tańca w Gdańsku. W 1993 zdobyła III nagrodę VIII Konkursu w Gdańsku. W 1993 została zaproszona przez młodzieżowy zespół Jeune Ballet de France, z którym pracowała przez sezon. Po powrocie do Warszawy w 1995 związała się z baletem Teatru Wielkiego i zdobyła nagrodę za partnerowanie na IX Konkursie w Gdańsku. W 1996, jeszcze jako koryfejka baletu, była pierwszą wykonawczynią roli tytułowej w Romeo i Julii w wersji choreograficznej Emila Wesołowskiego i otrzymała tytuł solistki[2][3].

W 1997 ze Sławomirem Woźniakiem jako partnerem uczestniczyła w Gali Baletowej Benois de la Danse na stołecznej scenie i otrzymała Medal Wójcikowskiego. W 1998 wyjechała do Hamburga, by związać się z zespołem Johna Neumeiera. Spędziła tam trzy sezony. W 2001 powróciła do Warszawy. Została pierwszą solistką Baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej (Polskiego Baletu Narodowego), którą była do 2015. Po zakończeniu kariery otworzyła własną szkołę baletu[4][3].

W 2012 uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis[3].

Najważniejsze role[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[3]

Teatr Wielki – Opera Narodowa / Polski Balet Narodowy[edytuj | edytuj kod]

  • Lalka i Klara w Dziadku do orzechów (Andrzej Glegolski)
  • Julia w Romeo i Julii (kreacja, Emil Wesołowski)
  • Księżniczka Aurora, Księżniczka Florina i Wróżka Delikatności w Śpiącej królewnie (trad. / Jurij Grigorowicz)
  • Pas de trois i Pas de quatre w Jeziorze łabędzim (trad. / Konstantin Siergiejew)
  • Przyjaciółka Księcia (Pas de trois) i Pas de quatre w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
  • Balerina w Świętej wiośnie (Emil Wesołowski)
  • Lise w Córce źle strzeżonej (Frederick Ashton)
  • Dziewczyna w Czajkowskim (Boris Ejfman)
  • Nikija, Pas d’action i Cień-solistka 2 w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
  • Frygia w Spartakusie (kreacja, Emil Wesołowski)
  • Panna Młoda w Svadebce (Jiří Kylián)
  • Królowa Podziemi i Królowa Wschodu w Panu Twardowskim (Gustaw Klauzner)
  • Kitty w Annie Kareninie (Alexei Ratmansky)
  • Izolda w Tristanie (Krzysztof Pastor)
  • Para Naszych w I przejdą deszcze… (Krzysztof Pastor)
  • Klara, Luiza i Solistka Walca Kwiatów w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
  • Serafin klasyczny w Sześciu skrzydłach aniołów(kreacja, Jacek Przybyłowicz)
  • Kopciuszek w Kopciuszku (Frederick Ashton)
  • Duet 2 w Century Rolls (kreacja, Ashley Page)
  • Helena w Śnie nocy letniej (John Neumeier)
  • Cztery Driady w Don Kichocie (trad. / Alexei Fadeyechev)

oraz inne partie solowe w baletach:

  • Rossiniana (Antal Fodor)
  • Trzecia symfonia Henryka Mikołaja Góreckiego (Krzysztof Pastor)
  • Ballada (Emil Wesołowski)
  • Tylko miłość… (kreacja, Sławomir Woźniak)

Z Baletem Hamburskim[edytuj | edytuj kod]

  • Księżniczka Claire w Iluzjach – jak „Jezioro łabędzie” (John Neumeier)
  • Matylda Krzesińska w Niżyńskim (John Neumeier)
  • Chiński Ptak w Dziadku do orzechów (John Neumeier)
  • Wiejskie Pas de deux i Mojna w Giselle (trad. / John Neumeier)

oraz inne partie solowe w baletach:

  • Mesjasz (John Neumeier)
  • Time after Time (John Neumeier)
  • Piąta symfonia Gustava Mahlera (John Neumeier)
  • Historia Kopciuszka (John Neumeier)
  • Trzecia symfonia Gustava Mahlera (John Neumeier)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krajowy Fundusz na Rzecz Dzieci [online], artinfo.pl [dostęp 2019-01-09] (pol.).
  2. Ludzie tańca - Izabela Milewska [online], www.taniecpolska.pl [dostęp 2019-01-09].
  3. a b c d Izabela Milewska [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2019-01-09] (pol.).
  4. Pedagodzy [online], Balet Masterclass - Szkoła Baletu Warszawa [dostęp 2019-01-09] (pol.).