Izolacja postzygotyczna

Izolacja postzygotyczna – rodzaj izolacji rozrodczej. Nie dopuszcza ona do przepływu genów, gdy dojdzie już do zapłodnienia między blisko spokrewnionymi gatunkami^[1].

Rodzaje[edytuj | edytuj kod]

Zmniejszająca żywotność mieszańców[edytuj | edytuj kod]

Mieszańce zamierają zazwyczaj na wczesnym etapie rozwoju zarodkowego; następuje wówczas poronienie. Czasem niektóre osobniki rozwijają się jako upośledzone. Przykładami organizmów posiadających ten typ bariery są: jeżowce oraz żaby: żaba byka i żaba lamparcia.

Zmniejszająca płodność mieszańców[edytuj | edytuj kod]

Mieszańce zazwyczaj są żywotne. Nie mogą się rozmnażać najczęściej z powodu różnicy w liczbie chromosomów pomiędzy przedstawicielami gatunków rodzicielskich. Za przykład może tu posłużyć muł. Jest on krzyżówką klaczy konia i ogiera osła. Posiada on 63 chromosomy, co powoduje błędy podczas mejozy, podczas której chromosomy homologiczne łączą się w pary.

Prowadząca do załamania mieszańców[edytuj | edytuj kod]

W tym wypadku mieszańce pierwszego pokolenia są płodne. Natomiast w następnych pokoleniach objawia się depresja mieszańcowa, tzn. następne pokolenia nie są zdolne do rozrodu^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ E.P.E.P. Solomon E.P.E.P., L.R.L.R. Berg L.R.L.R., D.W.D.W. Martin D.W.D.W., Biologia, 2011, ISBN 978-83-7763-200-0 .
↑ N.A.N.A. Campbell N.A.N.A., J.B.J.B. Reece J.B.J.B., L.A.L.A. Urry L.A.L.A., Biologia, 2015, ISBN 978-83-7510-392-2 .

[1] E.P.E.P. Solomon E.P.E.P., L.R.L.R. Berg L.R.L.R., D.W.D.W. Martin D.W.D.W., Biologia, 2011, ISBN 978-83-7763-200-0 .

[2] N.A.N.A. Campbell N.A.N.A., J.B.J.B. Reece J.B.J.B., L.A.L.A. Urry L.A.L.A., Biologia, 2015, ISBN 978-83-7510-392-2 .

[1]

[2]