Józef Bednorz
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
sierpień 1941 |
| Zawód, zajęcie |
Polski publicysta, działacz narodowy na Śląsku |
Józef Bednorz (ur. 2 lipca 1882 w Rudzie[1], zm. w sierpniu 1941 w obozie Mauthausen-Gusen (KL)) – polski publicysta, działacz narodowy na Śląsku. Ojciec Zbyszka Bednorza, pisarza (ur. 1913)[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Rudolfa i Józefy ze Sznapków[1]. W 1910 ożenił się z Marią Woźniak[1]. W latach 1901–1912 był redaktorem naczelnym „Górnoślązaka”, dziennika poświęconego sprawom ludu polskiego na Śląsku[3]. W latach 1905–1913 współredagował także „Katolika”, czasopismo znane z walki z germanizacją Śląska oraz „Kuryera Śląskiego” (w latach 1907–1922)[4]. Do 1922 redagował także pisma: „Polak”, „Śmieszek”, „Gość Świąteczny”, „Robotnik Polski”[5].
Po okresie działań na rzecz Plebiscytu na Górnym Śląsku[2], w latach 1921–1926 pracował jako redaktor „Wiadomości Spółdzielczych”, miesięcznika wydawanego przez Chorzowską Spółdzielnię Mieszkaniową.
Zginął w sierpniu 1941 w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen (KL).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 33.
- ↑ a b Bednorz Józef, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-07-12].
- ↑ Numery archiwalne „Górnoślązaka” w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej.
- ↑ Numery archiwalne „Kuryera Śląskiego” w Śląskiej Bibliotece Cyfrowej.
- ↑ Archiwalne numery gazet redagowanych przez Józefa Bednorza w Federacji Bibliotek Cyfrowych.