Józef Esman
Józef Esman (lub Essmann[1], imiona otrzymane na chrzcie Prot Hiacynt Józef[2]; ur. 11 września 1814 w Długiej Goślinie, zm. 31 lipca 1873 w Poznaniu)[3] – młynarz, działacz demokratyczny i niepodległościowy w Wielkim Księstwie Poznańskim.
Był synem młynarza Aleksandra i Nepomuceny. Pochodził ze spolszczonej rodziny niemieckiej, która prawdopodobnie w XVII wieku osiadła w Polsce. Uczył się w Długiej Goślinie, a później pracował pod Poznaniem w młynie Świętojańskim. Od 1842 działał w Związku Plebejuszy, który założył Walenty Stefański[3]). Brał udział w przygotowaniach do powstania w 1846, za co w roku 1847 został skazany w tzw. procesie berlińskim na 20 lat fortecy i utratę szlachectwa[4]. Został jednak szybko uwolniony i w roku 1848 wszedł do Komitetu Narodowego, kierującego powstaniem wielkopolskim. Po 1848 wycofał się z życia konspiratora.
Zmarł w Poznaniu 31 lipca 1873.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Esman Józef, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-08-27].
- ↑ Janusz Esman, Pradziadek Józef Esman, Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa
- ↑ a b A. Gąsiorowski, J. Topolski (red.): Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa–Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 174. ISBN 83-01-02722-3.
- ↑ Stanisław Karwowski: Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego. T. I (1815–1852). Poznań: 1918, s. 347–348.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Esman, Pradziadek Józef Esman, relacja mówiona zrealizowana w ramach "Pamięć Bydgoszczan" Archiwum Historii Mówionej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Popularna PWN, Warszawa 1992;
- Esman Józef, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-08-27].
- Okolice Długiej Gośliny. ksp.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)].. [dostęp 2016-08-27].