Józef Głuszek
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: elektrochemia, inżynieria powierzchni, korozja, ochrona przed korozją | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Józef Głuszek (ur. 9 lipca 1934 w Pecquencourt, zm. 21 października 2013) – polski inżynier chemik. Absolwent Politechniki Wrocławskiej.
Uczęszczał do szkoły podstawowej w Pecquencourt we Francji do 1946, kiedy to jako repatriant wrócił z rodzicami do Polski. Uczył się w gimnazjum ceramicznym w Ziębicach i Technikum Ceramicznym w Szczawnie-Zdroju. W 1952 rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, które ukończył w 1957 dyplomem w specjalności „Technologia wielkiego przemysłu nieorganicznego”. W 1968 wrócił na Politechnikę Wrocławską, gdzie po 3 latach w Instytucie Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych obronił pracę doktorską „Badania nad wzbogacaniem rudy fosforytowej w polu wyładowania ulotnego”. Stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych uzyskał w 1984. Od 1999 profesor na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej[2]. Po przejściu na emeryturę (w 2004 r.) pracował przez wiele lat w Wyższej Szkole Inżynierii Dentystycznej w Ustroniu. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym, gdy nadjeżdżający z przeciwka samochód ciężarowy przejechał przez pas rozdzielający dwie jezdnie autostrady i całym impetem uderzył w jego auto[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. inż. Józef Głuszek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-10-14].
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 35, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-27] (pol.).
- ↑ Profesor Józef Głuszek, 1934 – 2013