Józef Lema

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Lema
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1897
Winniki

Data i miejsce śmierci

22 maja 1919
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1915–1919

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

6 pułk piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Józef Lema (ur. 17 marca 1897 w Winnikach, zm. 22 maja 1919 we Lwowie) – kapral Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 marca 1897 roku w Winnikach, w rodzinie Piotra i Marii z Winogrodzkich[1][2]. Absolwent szkoły powszechnej we Lwowie[3]. Pracował w zawodzie bednarza[1]. Od lipca 1915 roku w Legionach Polskich jako sekcyjny 3. kompanii 6 pułku piechoty[4]. Kapitan Jan Załuska we wniosku o odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał: „wybitna odwaga, uczestnik wszystkich patroli ochotniczych. Dnia 6 lipca 1916 roku w bitwie pod Studzienicą – wraz z plutonowym Czesławem Bytomskim – pod ogniem linii rosyjskiej oddalonej o 100–200 kroków wyciągnął z bagna tonącego adiutanta batalionu, podporucznika Józefa Relidzyńskiego[5][2].

Po kryzysie przysięgowym, tuż przed wysłaniem pułku z Przemyśla do armii austriackiej, został aresztowany jako jeden z „przywódców buntu przeciwko służbie w Polskim Korpusie Posiłkowym[6]. 24 listopada 1917 roku został wcielony do armii austro-węgierskiej[2][7]. Od listopada 1918 roku w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego[2]. W maju 1919 roku podczas wojny polsko-ukraińskiej został ranny pod Jaryczowem Nowym[3]. 22 maja 1919 roku zmarł z ran w szpitalu Politechniki Lwowskiej[5][8]. Był kawalerem, nie miał dzieci[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b c d e f g Polak (red.) 1993 ↓, s. 115.
  3. a b c Kolekcja ↓, s. 2.
  4. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 63, 217.
  5. a b Kolekcja ↓, s. 6.
  6. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 562.
  7. Kolekcja ↓, s. 3, Maria Lema w kwestionariuszu kawalera Orderu Virtuti Militari zaznaczyła, że syn nie służył w armii zaborczej.
  8. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 63, tu poległy w 1918 w walkach o Lwów.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 28 czerwca 1930, s. 267.
  11. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 156.
  12. Skarbek 1929 ↓, s. 39–40.
  13. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 683.
  15. Kolekcja ↓, s. 3.
  16. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 178.
  17. Kolekcja ↓, s. 3, 8.
  18. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 217.
  19. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 200.
  20. Kolekcja ↓, s. 8, tu Srebrny Medal Waleczności 1 klasy z dekoracją wojenną.
  21. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 204.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]