Józef Miłosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Józef Miłosz (Miłłosz) herbu Lubicz – miecznik kowieński w 1793 roku, cześnik kowieński w 1791 roku, konsyliarz powiatu kowieńskiego w konfederacji generalnej litewskiej w konfederacji targowickiej w 1792 roku,[1] z jej ramienia był deputatem do ułożenia formy rządu oraz do komisji do spraw statutu litewskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. XII, Poznań 1890, s. 149.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890
  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XI, Warszawa 1914
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Miłosz&oldid=59041411”