Przejdź do zawartości

Józef Sawczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Sawczuk
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1926
Warszawa

Data i miejsce śmierci

30 maja 1990
Zgierz

Przebieg służby
Lata służby

1944-1988

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Wojska Ochrony Pogranicza

Stanowiska

komendant Oficerskiej Szkoły WOP, komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Wojsk Wewnętrznych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Józef Sawczuk (ur. 22 listopada 1926 w Warszawie, zm. 30 maja 1990 w Warszawie) – polski oficer Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Wojsk Ochrony Pogranicza oraz Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, pułkownik ludowego Wojska Polskiego, komendant Oficerskiej Szkoły WOP (1967-1970), komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Wojsk Wewnętrznych (1970-1972).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława, urodził się w rodzinie robotniczej, ojciec zmarł w niewoli w 1940 roku. W 1940 ukończył Szkołę Podstawową (7 klas) w Warszawie. Następnie uczęszczał do Gimnazjum Handlowego, a w 1948 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Legnicy. W dniu 28 kwietnia 1948 roku zawarł związek małżeński z Irmą z domu Dembowska[1], z którą miał syna. W dniu 22 listopada 1944 roku wstąpił do ludowego Wojska Polskiego jako ochotnik. Przeszedł przeszkolenie i w grudniu 1945 roku ukończył Oficerską Szkołę Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy. W latach 1957-1960 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, którą ukończył z tytułem oficera dyplomowanego.

Przebieg jego służby wojskowej związany był od samego początku z wojskami KBW, które został w 1965 roku przekształcone w Wojska Obrony Wewnętrznej. Pełnił kolejno obowiązki służbowe:

  • szefa kancelarii Wydziału Wyszkolenia (w stopniu kapitana)
  • wykładowcy Wydziały Strzeleckiego w Oficerskiej Szkoły KBW (w stopniu majora)
  • zastępcy szefa Oddziału IV w Dowództwie KBW w Warszawie (w stopniu pułkownika)
  • oficera do zadań specjalnych przy Dowódcy Wojsk Wewnętrznych
  • szefa sztabu 11 Dolnośląskiego Pułku KBW (1960-1962)
  • zastępcy komendanta Ośrodka Szkolenia KBW (od 1962)

W czerwcu 1967 roku został przeniesiony do Wojsk Ochrony Pogranicza i wyznaczony na stanowisko Komendanta Oficerskiej Szkoły WOP. Obowiązki te pełnił do dnia 30 września 1970 roku. W latach 1970-1972 był komendantem Centralnego Ośrodka Szkolenia Wojsk Wewnętrznych (sformowanego na bazie Oficerskiej Szkoły WOP). W 1972 został przeniesiony do Dowództwa Wojska Obrony Powietrznej Kraju na stanowisko szefa Oddziału, które pełnił do chwili zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przejścia w stan spoczynku w dniu 26 października 1988 roku. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A12-8-26)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kajetan Szczepański, biogram płk. Józefa Sawczuka, strona www Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]