Józef Teodor Głębocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Teodor Głębocki
J. Doliwa
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1806
Bolesław

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1886
Chrzanów

Miejsce spoczynku

Cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

oficer artylerii
historyk
literat

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Józef Teodor Głębocki herbu Doliwa (ur. 10 marca 1806 Bolesław k. Dąbrowy Tarnowskiej, zm. 23 lutego 1886 Chrzanów)[1], pseudonim J. Doliwa; J.T.G.; Jo.T.G.; Józef Doliwa[2]oficer artylerii, uczestnik powstania listopadowego, historyk, autor prac dotyczących historii Polski i dziejów wojskowości. Pochowany w Krakowie, na Cmentarzu Rakowickim[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława Głębockiego herbu Doliwa i Justyny Lubicz Głębockiej[4]. Uczył się w Krakowie, w 1827 roku otrzymał "stopień kandydata filozofii" na Uniwersytecie Jagiellońskim. W następnym roku wstąpił do 1 kompanii artylerii pieszej stacjonującej w Kozienicach, następnie został wysłany do szkoły podchorążych artylerii w Warszawie[4]. Tam zastało go powstanie listopadowe. Brał udział w bitwach pod Okuniewem i Warem. Za udział w tej ostatniej otrzymał od gen. Skrzyneckiego krzyż Virtuti Militari[4]. Brał jeszcze udział w bitwach pod Grochowem, Nurem, Ostrołęką i na Woli podczas szturmu Warszawy[4]. Nie przekroczył granicy pruskiej, ale w 1832 roku udał się do Krakowa. W 1834 roku rząd rosyjski wydał na niego wyrok śmierci i domagał się od Wolnego Miasta Krakowa wydania Głębockiego, który był zatrudniony w Wydziale Spraw Wewnętrznych Senatu[4].

Był żonaty z hr. Esterą Szembek. Miał z nią 3 synów. Jeden z nich Władysław był proboszczem w Chrzanowie. Zwłoki zostały przewiezione na cmentarz w Krakowie i zostały złożone we wspólnym grobie weteranów z 1831 roku[5]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]