Józef Wacław Grott

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wacław Grott
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1894
Wielka Wola

Data i miejsce śmierci

29 września 1973
Łódź

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Józef Wacław Grott (ur. 5 marca 1894 w Wielkiej Woli (ob. część Warszawy), zm. 29 września 1973 w Łodzi)[1][2] – polski lekarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Józefa Walentego (1856–1931) i Karoliny Agnieszki z d. Windyga (1868–1937)[3][4]. Uczęszczał do gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. W 1905 uczestniczył w strajku szkolnym. W 1913 zdał maturę w Moskwie i podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego[5]. Podczas I wojny światowej studiował medycynę w Kazaniu, a w 1918 kontynuował studia w Krakowie[1], przerwane przez wojnę polsko-bolszewicką, w której uczestniczył[6][1] jako lekarz podporucznik[7]. 17 lutego 1922 uzyskał dyplom lekarza medycyny na Wydziale Lekarskim Wszechnicy Jagiellońskiej[1]. W okresie od 1922 do 1940 pracował w I Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1935–1944 kierował Pracownią Chemiczno-Bakteriologiczną szpitala św. Ducha w Warszawie[1]. W 1939 uczestniczył również w kampanii wrześniowej jako lekarz w kwaterze głównej Wojska Polskiego[2].

W 1943 został aresztowany i przetrzymywany na Pawiaku[5]. Podczas powstania warszawskiego był lekarzem szpitala polowego przy ul. Wspólnej 27[8]. Po upadku powstania, poprzez obóz przejściowy w Pruszkowie[9], trafił do Częstochowy, gdzie został ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Miejskim i wykładał na tajnym uniwersytecie[1].

W 1945 uzyskał venia legendi na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie został kierownikiem Kliniki Propedeutycznej na Uniwersytecie Łódzkim. W 1946 został profesorem nadzwyczajnym UŁ. W latach 1947–1964 był kierownikiem I Kliniki Chorób Wewnętrznych UŁ, a następnie Akademii Medycznej w Łodzi, w międzyczasie w 1957 uzyskując stopień doktora nauk medycznych. W 1959 został profesorem zwyczajnym Akademii Medycznej w Łodzi. W okresie od 1958–1962 był również kierownikiem II Kliniki Chorób Wewnętrznych Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. W 1964 przeszedł na emeryturę, pomimo tego aktywnie konsultując pacjentów w Szpitalu im. dr. E. Sonnenberga w Łodzi[1].

Józef Wacław Grott był specjalistą w zakresie: cukrzycy, przemiany kwasu szczawiowego, układu pokarmowego, krzepnięcia krwi oraz parazytologii[2], a także inicjatorem powstania pierwszej przychodni parazytologicznej przy Akademii Medycznej w Łodzi przekształconej w Oddział Parazytologiczny, a także autorem szeregu prac naukowych w tej dziedzinie. Był również wykładowcą na kursach lekarskich organizowanych przez Instytut Doskonalenia Kadr Lekarskich oraz UNICEF, był w latach 1948–1955 konsultantem wojewódzkim województwa kieleckiego i organizatorem Dni Klinicznych Buska-Zdroju, będącymi zjazdami naukowymi dla lekarzy[1]. Tam również wykorzystując swoje predyspozycje i kompetencje jako pracownik Ministerstwa Zdrowia, i będąc przewodniczącym Rady Naukowo-Lekarskiej, inicjował powstanie nowych sanatoriów, mieszkań dla lekarzy i obwodnicy Buska-Zdroju[6].

Był członkiem zarządu głównego Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego, członkiem Komisji Parazytologicznej Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej. Był również członkiem honorowym: Belgijskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego, Czechosłowackiego Towarzystwa Gastroenterologicznego im. Purkyniego, Związku Lekarzy Polskich w Chicago[5], członkiem korespondentem Czechosłowackiego Towarzystwa Gastroenterologicznego i Francuskiego Towarzystwa Diabetologicznego[1], członkiem europejskiego Towarzystwa Internistów i Europejskiego Towarzystwa Diabetologicznego oraz wiceprzewodniczącym sekcji diabetologicznej Towarzystwa Internistów Polskich[5].

Jest pomysłodawcą techniki badania trzustki nazwanej metodą Grotta[5][10].

Zmarł w Łodzi, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 33-5-4,5)[11][5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Józef Wacław Grott jest patronem ulic w Busku-Zdroju[14] i Łodzi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Ryszard Kuźmicki, Józef Wacław Grott (1894–1973) – wspomnienie pośmiertne, „Wiadomości Parazytologiczne”, 19 (6), 1973, s. 881–884.
  2. a b c d Andrzej Kempa, Lekarze patronami łódzkich ulic, „Kronikarz”, R. 6 (1/2 (11/12)), 2007, ISSN 1732-9329.
  3. Józef Wacław Grott [online], geni_family_tree, 27 kwietnia 2022 [dostęp 2024-05-17] (pol.).
  4. Józef Wacław Grott M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-05-17].
  5. a b c d e f g Halina Lisiecka-Adamska, Działalność Prof. dr hab. med. Józefa Grotta w dziedzinie parazytologii klinicznej, „Wiadomości Parazytologiczne”, 49 (1), 2003, s. 321–324.
  6. a b c Nagrody Miasta Łodzi [online], BIP ŁÓDŹ [dostęp 2021-10-04] (pol.).
  7. Professor Józef Wacław Grott and his methods of pancreas palpation [online], mp.pl [dostęp 2022-06-12] (ang.).
  8. Józef Wacław Grott [online], Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego [dostęp 2024-05-17] (ang.).
  9. Lista pamięci | Muzeum Dulag 121 [online] [dostęp 2024-05-17] (pol.).
  10. Ryszard Kuźmicki, Zygmunt Dzięciołowski, O skutecznym leczeniu małymi dawkami atebryny (wg Grotta) ciężkiej niedokrwistości niedobarwliwej w przebiegu lambilozy, „Wiadomości Parazytologiczne”, 6 (5), 1960.
  11. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW GROTT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-05-17].
  12. M.P. z 1956 r. nr 23, poz. 288 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby zdrowia”.
  13. M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 13 stycznia 1955 r. nr 0/114 - na wniosek Ministra Zdrowia - wymieniony jako prof. dr Grott Wacław Józef.
  14. Ulica Prof. Józefa Wacława Grotta [online], Tygodnik Ponidzia oficjalny serwis informacyjny, 3 marca 2018 [dostęp 2022-06-12] (pol.).