Józef Wiktor Muszyński
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Józef Wiktor Muszyński (ur. 16 stycznia 1897 w Krakowie, zm. 18 marca 1941 w KL Auschwitz[a]) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Władysława i Antoniny z Łosowskich[1]. Uczeń seminarium nauczycielskiego. W 1914 roku został powołany do armii Austro-Węgier, w 1916 roku dostał się do niewoli rosyjskiej.
Po powrocie z niewoli w 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 8 pułku piechoty Legionów. Brał udział w obronie Lwowa oraz Przemyśla. W 1920 roku jako sierżant sztabowy został przydzielony do Kompanii Przybocznej Naczelnego Wodza. Za bohaterstwo w czasie walk 17 sierpnia 1920 roku pod Warszawą został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari nr 4160.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku i do 1923 roku służył jako podoficer w 8 pułku piechoty Legionów. W 1923 został przeniesiony do Ośrodka Zapasowego Garnizonu Warszawa. W 1924 roku został przeniesiony do 72 pułku piechoty, gdzie służył do 1927 roku, w stopniu chorążego. 15 sierpnia 1928 roku Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1928 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 72 pułku piechoty[4]. W latach 1927–1933 był komendantem Przysposobienia Wojskowego w powiecie kozienickim. 2 grudnia 1930 roku został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1932 roku powrócił do 72 pułku[6]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 209. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W marcu 1939 pełnił w nim służbę na stanowisku oficera mobilizacyjnego[8].
Przed zatrzymaniem mieszkał w Radomiu przy ul. Moniuszki 5[2]. 25 lutego 1941 przybył do Obozu Koncentracyjnego Auschwitz[9]. Tam 18 marca 1941 zmarł[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 4160
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kpt. Józef Wiktor Muszyński został umieszczony w Księdze Cmentarnej Charkowa, jako ofiara zbrodni katyńskiej[1]. 5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia majora (decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON). Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Według Tadeusza Kryska-Karskiego (Straty korpusu oficerskiego 1939-1945, Londyn, 1996) kpt. 72 pp Józef Muszyński (ur. 11 marca 1891) był ofiarą egzekucji w okolicach Radomia[2]. Podana data jest datą urodzin kpt. mar. Józefa Tadeusza Muszyńskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 361.
- ↑ a b c Straty ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 403, 900.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1928 roku, s. 274, 279.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 336.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 116, 600.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 55.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 633.
- ↑ Informacja o więźniach ↓, Przyjęty do obozu, jako kupiec.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-04-26].
- Informacja o więźniach. Józef Muszyński (numer więźniarski: 10474). Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. [dostęp 2020-04-26].
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Oficerowie Wojska Polskiego – ofiary KL Auschwitz
- Oficerowie Przysposobienia Wojskowego
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1941
- Żołnierze austro-węgierscy w niewoli rosyjskiej w czasie I wojny światowej
- Oficerowie 72 Pułku Piechoty (II RP)
- Ludzie urodzeni w Krakowie