Józefat Bolesław Ostrowski
| Data i miejsce urodzenia |
1803 lub 1805 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1871 |
| Zawód, zajęcie |
Józefat Bolesław Ostrowski (ur. 1803 lub 1805 w Podbujanach na Podolu, zm. 1871 w Meaux) – polski publicysta[1].
Związany ze sprzysiężeniem Piotra Wysockiego[2]. Od 1829 pisał do „Dziennika Powszechnego Krajowego” i „Kuriera Polskiego”. Po 1831 przeniósł się do Francji. W latach 1837–1841 przebywał w Anglii. Pisał pamflety i paszkwile, głównie w wydawanej w Paryżu „Nowej Polsce”. Atakował w nich różne postacie emigracyjne, m.in. Adama Mickiewicza (zwłaszcza jako wykładowcę w Collège de France). W literackim romantyzmie upatrywał sposób na walkę polityczną. W 1870 wydano wybór jego publikacji w pięciu tomach pt. Badania krytyczno-historyczne i literackie. W środowisku emigrantów uznawany był za denuncjatora[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Julian Krzyżanowski, Czesław Hernas (red.), Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II. N–Ż, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, s. 121, ISBN 83-01-05369-0.
- ↑ Wacław Tokarz, Andrzej Zahorski, Sprzysiężenie Wysockiego i noc listopadowa, wyd. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980, s. 127, ISBN 83-06-00412-4.