Jądro wierzchu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przekrój móżdżku, widoczne jądro wierzchu

Jądro wierzchu (łac. nucleus fastigi, ang. fastigial nucleus) – jedno z czterech jąder móżdżku u człowieka. Oprócz niego w móżdżku znajdują się: jądro zębate, jądro czopowate i jądro kulkowate. U pozostałych ssaków zamiast czterech jąder móżdżku wyróżnia się trzy, jądru wierzchu odpowiada jądro przyśrodkowe.

Jądro leży niedaleko płaszczyzny pośrodkowej robaka wewnątrz istoty białej. Posiada kształt spłaszczonej elipsoidy. Przedni koniec znajduje się blisko komory czwartej, od której jest oddzielony pasmem istoty białej oraz wyściółka. Tylny koniec rozszczepia się na kilka węższych pasm. Od strony przedniej, tylnej i przyśrodkowej jest odgraniczone istotą białą. Bocznie przylega do niego jądro kulkowate, od dołu jądro przedsionkowe górne.

W wymiarze pionowym jądro osiąga 3–4 mm, w poprzecznym 5–6 mm, a w strzałkowym 9–10 mm.

Ma połączenia aksonalne z jądrami przedsionkowymi i z tworem siatkowatym rdzenia przedłużonego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. IV. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993, s. 217. ISBN 978-83-200-4251-1.