Język habun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Habun
Obszar

Timor Wschodni

Liczba mówiących

2700 (2010)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 2 wrażliwy
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 hbu
IETF hbu
Glottolog habu1241
Ethnologue hbu
Występowanie
Ilustracja
Rozprzestrzenienie języka habun
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język habun, także: habu, sabujęzyk austronezyjski używany w dystrykcie Manatuto w Timorze Wschodnim (poddystrykt Laclubar). Według danych z 2010 r. posługuje się nim 2700 osób[1].

Jego przynależność lingwistyczna nie została dobrze ustalona. Na poziomie słownictwa wykazuje silne wpływy języków papuaskich. Jego struktura jest jednak typowo austronezyjska[1]. Może być klasyfikowany jako archaiczna odmiana języka tetum. W przeszłości miał być bliski językom kawaimina. Wykazuje także pewne podobieństwa do języka idaté (idalaka)[2].

Potencjalnie zagrożony wymarciem. Nie posługują się nim wszyscy członkowie społeczności[1].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Habun, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. Geoffrey Hull: The Languages of East Timor. Macquarie University, 2004-08-24. [dostęp 2022-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).