Język hiszpański na Curaçao

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Język hiszpański na Curaçao – obecność i znaczenie języka hiszpańskiego na Curaçao.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Język hiszpański ma, mimo braku statusu oficjalnego[1], ugruntowaną pozycję na wyspie, a historia jego użycia w tym karaibskim terytorium sięga początków kolonizacji Ameryk przez Europejczyków[2][3]. Jego obecność należy rozpatrywać zarówno w kontekście złożonej sytuacji etniczno-religijnej terytorium, jak i relacji ekonomicznych z krajami latynoamerykańskimi, zwłaszcza z Kolumbią i Wenezuelą. Zauważa się również zmienną w czasie percepcję tego języka wśród mieszkańców Curaçao, od postrzegania go jako języka władzy, możliwości i prestiżu w wieku XVIII i XIX do języka migrantów zarobkowych i uchodźców politycznych na przełomie XX i XXI wieku.

Liczba użytkowników[edytuj | edytuj kod]

Społeczeństwo Curaçao zwykło się uznawać za inherentnie wielojęzyczne, zdolne do płynnej komunikacji zasadniczo w czterech językach (papiamento, holenderskim, angielskim i hiszpańskim)[4]. W związku z tym właściwa liczba osób hiszpańskojęzycznych może być trudna do precyzyjnego określenia. Niemniej, zgodnie z danymi ze spisu powszechnego z 2011, 5.6% mieszkańców wyspy zadeklarowało hiszpański jako swój język ojczysty[5]. Dane podawane przez Instytut Cervantesa wskazują, że posługuje się nim i rozumie ogromna większość populacji terytorium.

Wpływ kulturowy[edytuj | edytuj kod]

Papiamento, język kreolski rodzimy dla Curaçao, rozwinął się pod znacznym wpływem hiszpańskiego[6]. Wskazuje się jednocześnie, że spośród kilku jego dialektów, większym prestiżem cieszą się te bliższe hiszpańskiemu.

Istnieje znaczący korpus literatury hiszpańskojęzycznej stworzonej przez autorów pochodzących z wyspy. Można jednocześnie wykazać istnienie rozmaitych tytułów prasowych wydawanych w języku hiszpańskim na Curaçao, na przestrzeni przeszło stulecia.

Obecność w przestrzeni publicznej[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona internetowa rządu Curaçao nie posiada wersji hiszpańskojęzycznej[7]. Jednakże, wraz z rozkwitem branży turystycznej z końca XX wieku kastylijski wprowadzono jako przedmiot obowiązkowy do wyspiarskich szkół średnich. Również współcześnie wydawana jest na wyspie prasa hiszpańskojęzyczna, w tym pismo Noticias Curazao[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ¿CUÁL ES EL IDIOMA LOCAL QUE SE HABLA EN CURAZAO?. curacao.com. [dostęp 2020-10-12]. (hiszp.).
  2. El español en la cartografía lingüística de las Antillas menores. cervantes.es. [dostęp 2020-05-29]. (hiszp.).
  3. Curazao o Curasao. granma.cu. [dostęp 2020-10-11]. (hiszp.).
  4. ¿LA GENTE EN CURAZAO HABLA ESPAÑOL?. curacao.com. [dostęp 2020-10-11]. (hiszp.).
  5. EL ESPAÑOL: UNA LENGUA VIVA INFORME 2019. cervantes.es. s. 10. [dostęp 2020-05-28]. (hiszp.).
  6. Las lenguas criollas de base hispana. pucp.edu.pe. s. 465. [dostęp 2020-10-11]. (hiszp.).
  7. Gobièrnu di Kórsou. gobiernu.cw. [dostęp 2020-10-11]. (papiamento).
  8. Principal. noticiascurazao.com. [dostęp 2020-05-29]. (hiszp.).