Język kaili
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
330 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Glottolog | kail1254 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaili – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji (kabupateny Donggala i Sigi). Posługuje się nim 330 tys. osób[1].
Jest silnie zróżnicowany dialektalnie. Nazwy dialektów (względnie języków kaili) wywodzą się od form przeczenia „nie” (np. ledo, rai, doi, tara, ija, taa, inde, edo, ado, unde, da’a)[2]. Największy zasięg ma dialekt ledo[1], którym posługuje się 150 tys. osób[3]. Dialekt ten służy jako lingua franca regionu Palu[3].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim. Opracowano słownik dialektu ledo (Kamus : Kaili-Ledo - Indonesia - Inggris, 2003)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pengantar. Kaili-Ledo, 2016-06-18. [dostęp 2022-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-29)]. (indonez.).
- ↑ Evans 2003 ↓, s. ix.
- ↑ a b Introduction. Kaili-Ledo, 2016-06-18. [dostęp 2022-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-29)]. (ang.).
- ↑ Evans 2003 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaili, Ledo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaili, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-19] (ang.).
- Donna Evans: Kamus : Kaili-Ledo - Indonesia - Inggris. Palu: Dinas Kebudayaan dan Pariwisata, Pemerintah Daerah Propinsi Sulawesi Tengah, 2003. OCLC 896427056. [dostęp 2022-07-29]. (indonez.).
Kontrola autorytatywna (dialect cluster):