Język kaur
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
40 tys. (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | vkk | ||
| IETF | vkk | ||
| Glottolog | kaur1269 | ||
| Ethnologue | vkk | ||
| BPS | 0059 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaur, także: bintuhan, ka’ur, mulak – język austronezyjski używany w indonezyjskich prowincjach Bengkulu i Sumatra Południowa. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 40 tys. osób[1].
Należy do grupy języków malajskich[2][3], według klasyfikacji Ethnologue stanowi część tzw. makrojęzyka malajskiego[1].
Zawiera pożyczki słownikowe z języka lampung api. Z doniesień wynika, że jest słabo zrozumiały dla użytkowników malajskiego centralnego[1]. Niemniej J. McDowell i K. Anderbeck (2020) postulują włączenie kaur pod pojęcie South Barisan Malay[4]. Wyróżnia się dwa dialekty: bintuhan (w którym zaznaczyły się wpływy lampung) i kaur północny (wykazujący silniejsze wpływy besemah)[3].
Jest używany w kontaktach domowych i w społeczności wiejskiej. W innych sferach życia (m.in. w edukacji i sferze religijnej) wykorzystywany jest język indonezyjski[1].
Nie wykształcił piśmiennictwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaur, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Wyd. 2. Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 163. ISBN 978-979-461-929-2. OCLC 913647590. [dostęp 2023-09-24]. (indonez.).
- ↑ a b McDowell i Anderbeck 2020 ↓, s. 25.
- ↑ McDowell i Anderbeck 2020 ↓, s. 13, 25.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jonathan McDowell, Karl Anderbeck: The Malay Lects of Southern Sumatra. Paul Sidwell (red.). Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 2020, seria: JSEALS Special Publication 7. OCLC 8894504428. [dostęp 2024-02-27]. (ang.).