Język malajski miasta Pontianak
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
940 tys. (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Linguist List | zlm-rit | ||
| BPS | 1203 2 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język malajski miasta Pontianak (bahasa Melayu Pontianak[1]) – język austronezyjski używany w prowincji Borneo Zachodnie w Indonezji, zwłaszcza w mieście Pontianak i jego okolicach[2]. Służy jako regionalna lingua franca[3]. Według danych z 2000 r. posługuje się nim 940 tys. osób[4].
Należy do grupy języków malajskich. Bywa także klasyfikowany jako dialekt języka malajskiego[2]. Jest stosunkowo oddalony od odmian języka malajskiego używanych na wyspie Borneo, więcej cech wspólnych dzieli z dialektami z Półwyspu Malajskiego[2].
Jego użytkownicy władają również językiem indonezyjskim, który jest stosowany do komunikacji z innymi grupami etnicznymi[2]. Bywa wykorzystywany na początkowym etapie edukacji[5]. Odgrywa znaczną rolę na poziomie regionalnym (jest przyswajany przez ludność chińską i dajacką, a także przez migrantów)[4]. Jego ekspansja w różnych sferach komunikacji przyczynia się do obniżenia znaczenia języków dajackich[6].
Poświęcono mu opis morfologii i składni z 1986 r., sporządzony w ramach Proyek Pengembangan Bahasa Daerah[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kamal i in. 1986 ↓.
- ↑ a b c d Adelaar i in. 1996 ↓, s. 680.
- ↑ Zein 2020 ↓, s. 34.
- ↑ a b Zein 2020 ↓, s. 35.
- ↑ Mecer i in. 1983 ↓, s. 4.
- ↑ Zein 2020 ↓, s. 175.
- ↑ Zein 2020 ↓, s. 111.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Alexander Adelaar, David J. Prentice, Cornells D. Grijns, Hein Steinhauer, Aone van Engelenhoven: Malay: its history, role and spread. W: Stephen A. Wurm, Peter Mühlhäusler, Darrell T. Tryon (red.): Atlas of Languages of Intercultural Communication in the Pacific, Asia, and the Americas: Vol I: Maps. Vol II: Texts. Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1996, s. 673–693, seria: Trends in Linguistics. Documentation 13. DOI: 10.1515/9783110819724.2.673. ISBN 978-3-11-081972-4. OCLC 1013949454. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
- Mustafa Kamal, Tri Manomo G.H, Asmadi M.T. Raz, Maria Ulfah: Morfologi dan sintaksis bahasa Melayu Pontianak. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1986. OCLC 14581870. [dostęp 2023-11-13]. (indonez.).
- A.R. Mecer, Azharie Arief, Peternus Hanye, D. Lansau: Kedudukan dan fungsi bahasa Melayu Pontianak. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1983. OCLC 14226304. (indonez.).
- Subhan Zein: Language Policy in Superdiverse Indonesia. Abingdon–New York: Routledge, 2020, seria: Routledge Studies in Sociolinguistics. DOI: 10.4324/9780429019739. ISBN 978-0-429-01973-9. ISBN 978-0-367-02954-8. LCCN 2019031403. OCLC 1139891689. (ang.).