Język seimat
| Obszar |
prowincja Manus (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1240 (2000)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ssg | ||
| IETF | ssg | ||
| Glottolog | seim1238 | ||
| Ethnologue | ssg | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język seimat, także ninigo[1] – język austronezyjski używany w prowincji Manus w Papui-Nowej Gwinei, przez mieszkańców wysp Anchorite i Ninigo. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 1240 osób[1].
Katalog Ethnologue (wyd. 22, 2019) podaje, że jest znany wszystkim członkom społeczności[1].
W języku seimat występują samogłoski nosowe, co jest rzadkie dla języków austronezyjskich. Zaobserwowano, że cecha ta częściowo zanika u młodszego pokolenia[2].
Sporządzono opis jego gramatyki (Seimat Grammar Essentials, 2005)[3]. W 2013 roku wydano w tym języku Nowy Testament[4][5]. Jest stosowany w edukacji. Do zapisu stosuje się alfabet łaciński[1]. Na pocz. XXI w. wypracowano pewne konwencje ortografii[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Seimat, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Wozna i Wilson 2005 ↓, s. 6.
- ↑ Wozna i Wilson 2005 ↓.
- ↑ Beata Woźna – misjonarka wśród Papuasów. Misja Pielgrzym, 2018-11-30. [dostęp 2022-08-21]. (pol.).
- ↑ Tłumaczenie Biblii na język seimat. Biblijne Stowarzyszenie Misyjne. [dostęp 2022-08-28]. (pol.).
- ↑ Wozna i Wilson 2005 ↓, s. 9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beata Wozna, Theresa Wilson: Seimat Grammar Essentials. Ukarumpa: SIL, 2005, seria: Data Papers on Papua New Guinea Languages 48. [dostęp 2022-08-21]. (ang.).