Język wawonii
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
30 tys. (2004) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wow | ||
| IETF | wow | ||
| Glottolog | wawo1239 | ||
| Ethnologue | wow | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wawonii – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowo-Wschodni w Indonezji, przez ludność wysp Wawonii (Wowoni) i Menui[1][2].
Według danych z 2004 roku posługuje się nim 30 tys. osób[1]. Pod koniec lat 80. XX w. pozostawał w intensywnym użyciu[2][3]. Nowsze doniesienia z 2011 r. sugerują, że jego pozycja wyraźnie się osłabiła[2].
Dzieli się na dwa dialekty, wawonii i menui (manoei), właściwe dla wysp o tych samych nazwach[1][4]. Jest blisko spokrewniony z językami bungku i kulisusu; był niegdyś klasyfikowany jako dialekt bungku[5]. W szczególności użytkownicy dialektu menui są powiązani kulturowo i politycznie z grupą etniczną Bungku[6].
Brak formy pisanej[1]. Historycznie w użyciu była pewna odmiana pisma bugijsko-makasarskiego[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Wawonii, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c David Mead: Wawonii. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-06-03]. (ang.).
- ↑ Mead 1999 ↓, s. 47.
- ↑ David E. Mead: Proto-Bungku-Tolaki: reconstruction of its phonology and aspects of its morphosyntax. Ann Arbor: UMI Dissertation Services, 1998, s. 13. OCLC 222911641. [dostęp 2022-12-22]. (ang.).
- ↑ Mead 1999 ↓, s. 45, 46.
- ↑ David Mead: Bungku. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-06-03]. (ang.).
- ↑ Adelaar 2005 ↓, s. 4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- K. Alexander Adelaar: The Austronesian languages of Asia and Madagascar: a historical perspective. W: K. Alexander Adelaar, Nikolaus P. Himmelmann (red.): The Austronesian languages of Asia and Madagascar. Abingdon–New York: Routledge, 2005, s. 1–42. DOI: 10.4324/9780203821121. ISBN 978-0-203-82112-1. ISBN 0-7007-1286-0. OCLC 53814161. (ang.).
- David E. Mead: The Bungku-Tolaki Languages of South-eastern Sulawesi, Indonesia. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 1999, seria: Pacific Linguistics D-91. DOI: 10.15144/PL-D91. ISBN 0-85883-473-1. OCLC 38816768. [dostęp 2023-06-02]. (ang.).