Przejdź do zawartości

JOM

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

JOM (Język Operacyjny Maszyny) – język komputerowy dla komputerów serii ZAM-41. Język ten przeznaczony był do opisywania wykonywanych na maszynie tzw. problemów. Obejmował definiowanie tytułów/nagłówków dla problemów, zadań które dla danego problemu należało zrealizować oraz definiowało się środki techniczne niezbędne do ich wykonania, takie jak urządzenia wejścia-wyjścia, translatory, podprogramy itp.[1]

Każdy problem, którym operował język JOM, stanowił odrębną jednostkę przetwarzania. Dzieliła się ona na tzw. kroki, które realizowały albo dostępny podprogram systemowy wykonujący wymaganą czynność, albo program zdefiniowany przez użytkownika i poddany wcześniej translacji do postaci binarnej, gotowej do wykonania. Pierwszy elementem definiowanym w kodzie JOM była tzw. czołówka, tj. opis problemu, następnie perforowany na taśmie papierowej w kodzie M-2. Zdania (instrukcje/dyrektywy) dostępne dla czołówki to: PROBLEM, WEJSCIA, WYJSCIA, OGRANICZ, TYTUL[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Wierzbowski, ZAM-41. Kompendium Oprogramowania, wyd. I, Warszawa: Instytut Maszyn Matematycznych, 1973 (pol.).