Jack Aitken

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jack Aitken
Ilustracja
Jack Aitken (2018)
Państwo

 Wielka Brytania

Pochodzenie

 Korea Południowa

Data i miejsce urodzenia

23 września 1995
Londyn

Sezon 2022
Seria

ADAC GT Masters

Zespół

Emil Frey Racing

Samochód

Lamborghini Huracán

Nr startowy

63

Sukcesy

2012: srebro Brytyjska Formuła Renault BARC (edycja zimowa)
2013: srebro Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0
2015: złoto Europejski Puchar Formuły Renault 2.0
2015: złoto Alpejska Formuła Renault 2.0
2015: złoto Cooper Tires Winterfest – Pro Mazda
2017: srebro Seria GP3

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Jack Aitken (ur. 23 września 1995 w Londynie) – brytyjski kierowca wyścigowy koreańskiego pochodzenia. Wicemistrz Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 w 2013 roku, mistrz Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0 oraz Alpejskiej Formuły Renault 2.0 w 2015 roku, wicemistrz Serii GP3 w sezonie 2017. W latach 2018-2019 kierowca testowy zespołu Renault F1 Team[1], a w latach 2020-2021 kierowca rezerwowy zespołu Williams w Formule 1[2]. W 2022 roku kierowca zespołu Emil Frey Racing w serii ADAC GT Masters[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault 2.0[edytuj | edytuj kod]

Aitken rozpoczął karierę w jednomiejscowych samochodach wyścigowych w 2012 roku w edycji zimowej Brytyjskiej Formuły Renault BARC. Jeżdżąc w holenderskiej ekipie Fortec Motorsport wystartował w 4 wyścigach. Podczas niedzielnego wyścigu na torze Rockingham Motor Speedway pokonał wszystkich rywali. W pozostałych wyścigach również stawał na podium. Przyniosło to bardzo dobry skutek. Aitken z dorobkiem 112 punktów zdobył tytuł wicemistrzowski serii. W tym samym sezonie Brytyjczyk wystartował także w Dunlop InterSteps Championship. Tu w zespole Fortec Motorsport wygrał dwa wyścigi – na Donington Park oraz na torze Croft Circuit. Ponieważ poza tym stawał również trzynastokrotnie na podium, to uzbierało mu się 490 punktów, co dało Brytyjczykowi trzecią lokatę w klasyfikacji generalnej.

W 2013 roku Aitken rozpoczął starty w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. Jedynie w edycji północnoeuropejskiej był klasyfikowany. Stawał tam pięciokrotnie na podium. Uzbierane 230 punktów pozwoliło mu zdobyć tytuł wicemistrza serii.

W sezonie 2014 Brytyjczyk rozpoczął współpracę z brytyjską ekipą Fortec Motorsports w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz w Alpejskiej Formule Renault 2.0. W edycji europejskiej w ciągu czternastu wyścigów, w których wystartował, czterokrotnie stawał na podium, w tym raz na jego najwyższym stopniu. Uzbierał łącznie 86 punktów. Dało mu to siódme miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W serii alpejskiej jego wyniki nie były wliczane do klasyfikacji generalnej.

W roku 2015 Aitken zdobył tytuł mistrzowski zarówno w alpejskiej, jak i europejskiej edycji Formuły Renault 2.0. Reprezentował barwy fińskiej ekipy Koiranen GP, która broniła prymatu sprzed roku. W pierwszej z nich do końca walczył o tytuł ze swoim zespołowym partnerem, a zarazem rodakiem Jakiem Hughesem. Sezon znakomicie rozpoczął Jack (cztery zwycięstwa w ciągu sześciu wyścigów), jednak w jego środkowej fazie straty odrobił Jake i to on był liderem tabeli. Ostatecznie jednak w dwóch ostatnich rundach mocniejszy okazał się Aitken (dołożył trzy kolejne triumfy) i tytuł mistrzowski zdobył różnicą zaledwie pięciu punktów. W ciągu sezonu trzykrotnie startował z pole position oraz uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu. Warto odnotować, iż dwa wyścigi wygrywał Francuz Anthoine Hubert, natomiast jeden Brytyjczyk Ben Barnicoat, jednak nie byli oni liczeni do punktacji.

W pierwszej połowie sezonu europejskiego cyklu nie zapowiadało się na taki sukces. W dwóch pierwszych rundach (na torze Alcaniz i Spa-Francorchamps) dojechał do mety w trzech z pięciu rozegranych wyścigów, najwyżej dojeżdżając zaledwie na siódmej lokacie. Przełom nastąpił na węgierskim Hungaroringu, gdzie odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo. Sukces powtórzył także na rodzimym obiekcie Silverstone i niemieckim Nürburgringu. Wykorzystując błędy i problemy kierowców zespołu Josef Kauffmann Racing – Szwajcarów, Louis Delétraz oraz Kevina Jörga – zdołał tym samym odrobić do nich dużą stratę punktową z pierwszej połowy sezonu i na ostatnią rundę jechał na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej. Na hiszpańskim torze Jerez de la Frontera jego zespół lepiej ustawił pojazdy na mokrą nawierzchnię i Jack zdominował pierwsze dwa wyścigi, sięgając w obu po pole position, zwycięstwo oraz najszybsze okrążenia. W ostatnim wyścigu spadł wraz z Jörgiem na koniec stawki, jednak dopiero szósta lokata Delétraz sprawiła, że to Brytyjczyk mógł cieszyć się z mistrzostwa. Pokonał Szwajcarów różnicą trzynastu punktów, choć podobną stratę posiadał do nich, jak do Hiszpanii przyjeżdżał.

Star Mazda[edytuj | edytuj kod]

W roku 2014 Jack wystartował w ostatniej rundzie sezonu mistrzostw Star Mazda na torze Sonoma Raceway. Reprezentując barwy zespołu Team Pelfrey, w pierwszym starcie dojechał na dziewiątym, natomiast w drugim na czwartym miejscu. Dorobek 31 punktów sklasyfikował go na 20. pozycji.

Seria GP3[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2016 Anglik awansował do serii GP3, w której nawiązał współpracę z rodzimym teamem Arden International. Po słabym początku sezonu, Atiken podobnie jak jego zespołowy partner Jake Dennis, notował ciągłą progresję wyników. Pierwsze podium odnotował dopiero na Hockenheimringu, gdzie zajął drugie miejsce w sprincie, jednak w przeciągu pozostałych ośmiu startów aż sześciokrotnie meldował się w czołowej trójce. Nie zdołał jednak ani razu zwyciężyć. W ostatnim wyścigu sezonu był drugi i miał szansę na przeskoczenie Dennisa w klasyfikacji generalnej, jednak dzięki temu, że jego rówieśnik zdołał uzyskać najlepszy czas wyścigu, przegrał czwartą lokatę różnicą jednego punktu.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Starty P1 PP NO Podium Punkty Pozycja
2012 Dunlop InterSteps Championship Fortec Motorsport 23 2 2 3 13 490 3
Brytyjska Formuła Renault BARC (edycja zimowa) 4 1 1 0 4 112 2
2013 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Manor MP Motorsport 6 0 0 0 0 0 NS†
Fortec Motorsport
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 Manor MP Motorsport 16 0 1 1 5 230 2
2014 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Fortec Motorsports 14 1 1 0 4 86 7
Alpejska Formuła Renault 2.0 8 0 0 1 0 0 NS†
Pro Mazda Championship Presented by Cooper Tires Team Pelfrey 2 0 0 0 0 31 20
2015 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Koiranen GP 17 5 4 3 6 206 1
Alpejska Formuła Renault 2.0 15 4 3 3 7 242 1
Cooper Tires Winterfest – Pro Mazda Team Pelfrey 5 3 2 2 4 167 1
2016 Euroformula Open Championship RP Motorsport 4 2 2 1 3 71 8
Formuła V8 3.5 4 0 1 0 0 14 15
Seria GP3 Arden International 18 1 0 2 7 146 5
2017 Seria GP3 ART Grand Prix 15 1 2 2 6 141 2
2018 Formuła 2 ART Grand Prix 23 1 0 0 2 63 11
2019 Formuła 2 Campos Racing 22 3 0 2 7 159 5
2020 Formuła 2 Campos Racing 22 0 0 0 2 48 14
Formuła 1 Williams Racing 1 0 0 0 0 0 22
2021 Formuła 2 HWA Racelab 9 0 0 0 0 0 23
GT World Challenge Europe Sprint Cup Emil Frey Racing 6 0 0 1 1 17,5 19
GT World Challenge Europe Endurance Cup 4 0 0 0 0 8 24
2022 ADAC GT Masters Emil Frey Racing

† – Aitken nie był zaliczany do klasyfikacji

Seria GP3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2016 Arden International CAT RBR SIL HUN HOC SPA MNZ SEP YMC 148 5
20 19 9 5 13 6 9 6 6 2 5 1 2 5 2 3 3 2
2017 ART Grand Prix CAT RBR SIL HUN SPA MNZ JER YMC 141 2
NU 12 2 5 4 2 1 NU 2 18 2 OD 3 6 14 8

Formuła V8 3.5[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2016 RP Motorsport ALC HUN SPA LEC SIL RBR MNZ JER CAT 14 15
– – – – – – – – – – – – – – DK 4 11 9

Formuła 2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2018 ART Grand Prix BHR BAK CAT MON LEC RBR SIL HUN SPA MNZ SOC YAS 63 11
9 18 2 11 6 1 7 NU 11 NW NU 18 13 12 4 10 11 10 17† 8 14 NU 10 13
2019 Campos Racing BHR BAK CAT MON LEC RBR SIL HUN SPA MNZ SOC YAS 159 5
7 11 1 3 2 8 17† 13 3 4 10 18 5 1 3 5 OD OD 8 1 7 11 11 10
2020 Campos Racing RBR RBR HUN SIL SIL CAT SPA MNZ MUG SOC BHR BHR 48 14
15 8 9 6 13 19 13 8 3 3 18 18 13 17 13 7 NU 13 6 4 10 17 – –
2021 HWA Racelab BHR MON BAK SIL MNZ SOC JED YAS 0 23
– – – 16 9 18 NU 12 11 17 18 17 – – – – – – – – – – – –

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2020 Williams Racing Williams FW43 Mercedes M11 EQ Performance 1.6T Austria Węgry Wielka Brytania Wielka Brytania Hiszpania Belgia Włochy Toskania Rosja Niemcy Portugalia Emilia-Romania Turcja Bahrajn Bahrajn 0 22
– – – – – – – – – – – – – – – 16 –

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nataniel Piórkowski: Sirotkin będzie w tym roku trzecim kierowcą Renault. Wyprzedź Mnie!, 2019-02-27. [dostęp 2021-07-11]. (pol.).
  2. ↑ Michał Bielicki: Aitken pozostanie trzecim kierowcą Williamsa w sezonie 2021. Wyprzedź Mnie!, 2021-03-04. [dostęp 2021-07-11]. (pol.).
  3. ↑ Emil Frey Racing enters the ADAC GT Masters with three Lamborghini. AutoMobilSport, 2022-03-01. [dostęp 2022-03-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jack_Aitken&oldid=66540855”