Jadwiga Gawrych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Gawrych
Data urodzenia

20 października 1931

Miejsce zamieszkania

powiat miński, Warszawa

Narodowość

polska

Rodzice

Aleksandra Gawrych, Jan Gawrych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Medal „Pro Patria”
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Jadwiga Irena Gawrych (ur. 20 października 1931) – Polka, Sprawiedliwa wśród Narodów Świata; niegdyś perkusistka[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jadwiga Gawrych urodziła się w rodzinie Aleksandry z domu Serafin i Jana. Gawrychowie wraz z synem Józefem (zwany Niutkiem, ur. 1938)[1] i córką Jadwigą mieszkali w leśniczówce między Wólką Czarnińską a Ludwinowem (powiat miński), gdzie Jan pełnił funkcję leśniczego i instruktora pszczelarstwa. Starszy brat Jerzy mieszkał w Mińsku Mazowieckim, gdzie uczęszczał do gimnazjum[2], zaś ona sama uczyła się gry na perkusji[1].

W czasie okupacji Gawrychowie przyjęli pod swój dach uciekiniera z getta warszawskiego – trzydziestoletniego skrzypka Filharmonii Warszawskiej oraz fryzjera Abrahama (Abrama) Słomkę. Słomka uczył Jadwigę i jej brata gry na skrzypcach. Zarabiał w okolicznych wsiach jako fryzjer i balwierz, do których uczęszczał z walizką z przyborami. Pieniądze przekazywał Aleksandrze. Gawrychowie dostarczali żywność także Żydom z pobliskiego Stanisławowa oraz karmili Żydów ukrywających się w okolicznych lasach. W leśniczówce mieszkali lub znajdowali schronienie również Żydzi Teresa Papier (z d. Zylberberg), Chaskiel Papier, szesnastoletnia Fryda (Frania) Aronson (z d. Szpigner) i Mosze Aronson, a nadto zbiegły z niemieckiej niewoli Piotr, oficer Armii Czerwonej[3]. 18 marca 1943 po donosie sąsiadki Gawrychów Niemcy przeprowadzili najazd na leśniczówkę, którą spalili. Ciężarna Teresa Papier została zabita na miejscu. Piotr, który zaczął strzelać z ukrywanego przez siebie karabinu, został postrzelony. Jana Gawrycha rozstrzelano po kilku dniach. Aleksandrze, Jadwidze i Niutkowi pozwolono uciec. Schronili się u sąsiedniej rodziny Gańków, gdzie dożyli końca wojny. Abraham Słomka, mimo że udało mu się zbiec, po kilkunastu dniach popełnił samobójstwo[2][4][5][6]. Z ukrywających się Żydów jedynie Fryda Szpinger przeżyła wojnę[7]. Skryła się u sióstr zakonnych w Ignacowie, a po 1945 wyjechała do Izraela. Po wojnie Gawrychowie powiedzieli sąsiadce, że wiedzą, że to ona na nich doniosła[5]. Jadwiga mieszkała później w Warszawie[2]. W latach 60. była perkusistką żeńskiego zespołu instrumentalnego Klipsy, który akompaniował Mieczysławowi Foggowi[1].

W 2001 Jadwiga Gawrych została odznaczona medalem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Jej rodzice zostali wyróżnieni dwa lata wcześniej[8]. W 2008 otrzymała Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[9], a w 2019 Medal „Pro Patria”[10]. Od 2008 do 2016 była członkinią komisji rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[11]. W późniejszych latach także działała na rzecz Sprawiedliwych[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Paweł Brodowski: Józef Gawrych. jazzforum.com.pl, 2022. [dostęp 2022-11-03]. (pol.).
  2. a b c Anna Herbich, Dziewczyny sprawiedliwe. Polki, które ratowały Żydów, Warszawa: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 2019, s. 11–27, ISBN 978-83-240-5766-5 [dostęp 2020-02-18].
  3. Edward Kopówka, Paweł Rytel-Andrianik, Dam im imię na wieki (Księga Izajasza 56,5). Polacy z okolic Treblinki ratujący Żydów, Oxford-Treblinka: Drohiczyńskie Towarzystwo Naukowe, Kuria Diecezjalna w Drohiczynie, 2011, s. 124, 249, ISBN 978-83-7257-496-1 [dostęp 2020-02-18].
  4. Ignacy Strączek, Jadwiga Gawrych, Przemysław Jaczewski, sztetl.org.pl, 24 lipca 2014 [dostęp 2020-02-18].
  5. a b Teresa Torańska, Historia rodziny Gawrychów [online], sprawiedliwi.org.pl, październik 2008 [dostęp 2020-02-18].
  6. Teresa Torańska, Jadwiga Gawrych: Spałyśmy z Franią w jednym łóżku [online], wyborcza.pl, 20 października 2008 [dostęp 2020-02-18].
  7. Jan Gawrych [online], www.radiomaryja.pl [dostęp 2020-02-18].
  8. Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem by 1 January 2019. Poland [online], yadvashem.org, 7 stycznia 2019, s. 25 [dostęp 2020-02-18] (ang.).
  9. Odznaczenia dla Polaków, którzy ratowali Żydów w czasie Zagłady / Inicjatywy społeczne / Rok 2010 / Aktualności / Archiwum Lecha Kaczyńskiego / Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], www.prezydent.pl, 17 listopada 2008 [dostęp 2020-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-18].
  10. Inauguracja IV Zjazdu Polaków Ratujących Żydów pod okupacją niemiecką - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], ww.kombatanci.gov.pl, 15 października 2019 [dostęp 2020-02-18].
  11. Polskie Towarzystwo Sprawiedliwych wśród Narodów Świata [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2020-02-18].
  12. Polscy Sprawiedliwi wraz z delegacją państwową oddali głosy w Tel Awiwie [online], dzieje.pl, 13 października 2019 [dostęp 2020-02-18] (pol.).
  13. Prezydent Izraela: To, co uczynili Sprawiedliwi wśród Narodów Świata, zapisane jest złotymi literami [online], niezalezna.pl, 16 października 2019 [dostęp 2020-02-18].