Jagodnik (województwo warmińsko-mazurskie)
54°12′48″N 19°29′09″E/54,213333 19,485833| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
198[2] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-316[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NEB |
| SIMC |
0152537 |
Położenie na mapie gminy Milejewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
| 54°12′48″N 19°29′09″E/54,213333 19,485833[1]
| |
Jagodnik (niem. Behrendshagen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo na obszarze Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.
Inne miejscowości o nazwie Jagodnik: Jagodnik, Jagodniki
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Pierwotna niemiecka nazwa miejscowości pochodzi od jej pierwszego lokatora – Bernharda. Początkowo miejscowość nazywano Bernhardishagen, potem do 1938 roku Bernhardswalde (Las Bernharda), a do 1945 roku Behrendshagen. Polskim odpowiednikiem nazwy było Jagodowo oraz Krzewie. W 1948 przemianowana na Jagodnik.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do XIII wieku teren zamieszkiwały plemiona pruskie, które zostały wytępione przez Krzyżaków. Wieś powstała około 1246–1300 roku. Pierwszymi jej lokatorami byli Bernhard (od którego nazwę wzięła wieś) i Blankard.
W 1867 roku zapanował głód i prawie każdy cierpiał przez brak żywności. Mieszkańcom pomagał pastor Brasche z Milejewa. Z wojny prusko-francuskiej wszyscy mieszkańcy powołani do wojska z Behrendshagen wrócili wszyscy - nie było rannych i zmarłych. Jednak w 1872 roku miejscowość dotknęła epidemia czarnej ospy, która pochłonęła wiele ofiar[4].
[...] Pochowano ich na małym cmentarzyku, położonym na północ od wybudowań wiejskich, przy drodze wiodącej do Jeziora Martwego. Na cmentarzu wzniesiono murowaną kapliczkę [...]
W wyniku tych zdarzeń w tym samym roku pojawił się człowiek, który twierdził, że jest Synem Bożym i przewidywał nieuchronny koniec świata:
[...] pod wpływem dramatycznych doświadczeń z okresu epidemii powstała w Jagodniku sekta religijna czcząca tylko Syna Bożego i odrzucająca inne podstawowe dogmaty chrześcijańskie. W jednym z domów gburskich urządzono kaplicę, a głoszący w dolnoniemieckiej gwarze kazania reformator nawoływał do zerwania tradycyjnych więzów z kościołem i zbawienia duszy poprzez zalecane medytacje oraz nowe praktyki religijne.Sekta zyskała wielką popularność i zaczęła być postrzegana jako zagrożenie dla porządku społecznego, rozwiązano ją więc używając sił policyjnych. Zakazane ryty religijne były jednak kontynuowane przez mieszkańców wsi, a ich świętym miejscem stał się cmentarzyk z kapliczką.
W latach 1882–1892 zbudowano brukowaną drogę do drogi z Elbląga do Królewca, przez co komunikacja z Elblągiem znacznie się poprawiła.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43246
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 369 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Jagodnik - Historia Wysoczyzny Elbląskiej [online], www.historia-wyzynaelblaska.pl [dostęp 2020-05-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 s. 41 ISBN 83-7200-631-8
