Jairo Ortega Ramírez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jairo Ortega Ramírez
Zawód, zajęcie

polityk, wykładowca akademicki

Uczelnia

Uniwersytet w Medellin, Universidad Cooperativa de Colombia

Stanowisko

deputowany do Izby Reprezentantów

Partia

Nuevo Liberalismo (do 1982)
Renovación Liberal (od 1982)

Jairo Ortega Ramírezkolumbijski polityk, nauczyciel akademicki i prawnik, kilkukrotny deputowany do Izby Reprezentantów. W 1982 roku w wyniku rezygnacji z mandatu, członkiem parlamentu został jego ówczesny zastępca – Pablo Escobar.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był dziekanem Wydziału Prawa na uniwersytecie w Medellin[1][2]. W latach 1967–1970 był skarbnikiem miejskim Medellin[3].

W wyborach parlamentarnych w 1982 roku był kandydatem partii Nuevo Liberalismo do Izby Reprezentantów z departamentu Antioquia[4], jego zastępcą w kampanii był Pablo Escobar[5][6][2]. Został wybrany lecz po wyborach zrzekł się mandatu umożliwiając Escobarowi zostanie deputowanym w parlamencie[4][6]. Luis Carlos Galán postanowił następnie obu wyrzucić z partii[4]. Wraz z Escobarem założył następnie partię Renovación Liberal, której został prezesem[2].

W wyborach parlamentarnych w 1986 roku został ponownie wybrany deputowanym. W 1989 roku wraz z 21 innymi parlamentarzystami złożył propozycję ustawy korzystną dla baronów narkotykowych dotyczącą przeprowadzenia referendum w sprawie ekstradycji osób skazanych za przestępstwa narkotykowe do Stanów Zjednoczonych[2]. W 1991 roku bezskutecznie kandydował do Senatu z list Alberto Santofimio, po czym wycofał się z działalności politycznej[2].

Został następnie wykładowcą na Universidad Cooperativa de Colombia[2]. Od 2003 roku prowadzi kancelarię prawną[2]. W sierpniu 2018 roku został wezwany w charakterze świadka w sprawie dotyczącej zabójstwa Rodrigo Lara Bonilli[7].

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

  • W serialu Pablo Escobar, el patrón del mal z 2012 roku został przedstawiony jako Javier Ortiz, w jego postać wciela się Fabio Restrepo[8]
  • W serialu Narcos wyprodukowanym przez Netlix w 2015 roku w jego postać wciela się Julian Bustamante[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sociedad de Mejoras Públicas de Medellín, Medellín, ciudad tricentenaria, 1675-1975, pasado, presente, futuro, Sociedad de Mejoras Públicas de Medellín, 1975, s. 231 [dostęp 2023-08-02] (hiszp.).
  2. a b c d e f g Casa Editorial El Tiempo, DÓNDE ESTÁN LOS POLÍTICOS DE LA FOTO DE ESCOBAR CON SANTOFIMIO [online], El Tiempo, 22 maja 2005 [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  3. Acción liberal, Universidad de Texas, 1967, s. 39 [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  4. a b c Por Michell Figueroa, Con el mismo nombre del partido de Pablo Escobar, Renovación Liberal, un polémico político estaría adelantando su campaña a la Gobernación de Antioquia [online], infobae [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  5. George Reston, El Olimpo de los narcos: La increíble vida de los "semidioses" de las drogas, Lectorum, 31 października 2019, s. 14, ISBN 978-1-943387-77-9 [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  6. a b Alonso Salazar, La parábola de Pablo, Penguin Random House Grupo Editorial Colombia, 1 lipca 2018, s. 419, ISBN 978-958-5446-33-5 [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  7. Jairo Ortega, el político paisa que llevó a Pablo Escobar al Congreso [online], 16 sierpnia 2018 [dostęp 2023-08-07] (hiszp.).
  8. Pablo Escobar: El Patrón del Mal (2012) pełna obsada [online], Filmweb [dostęp 2023-08-07] (pol.).
  9. Narcos (2015) obsada gościnna [online], Filmweb [dostęp 2023-08-07] (pol.).