Jakub (Panczuk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub
Iwan Panczuk
Metropolita łucki i wołyński
Kraj działania

Ukraina

Data urodzenia

5 października 1931

Data i miejsce śmierci

16 marca 2004
Kijów

Miejsce pochówku

Łuck

Metropolita łucki i wołyński
Okres sprawowania

1996-2004

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego

Śluby zakonne

29 października 1958

Diakonat

4 grudnia 1958

Prezbiterat

19 listopada 1961

Chirotonia biskupia

14 grudnia 1990

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 grudnia 1990

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór św. Włodzimierza

Konsekrator

Filaret (Denysenko)

Jakub, imię świeckie Iwan Dmytrowycz Panczuk (ur. 5 października 1931, zm. 16 marca 2004 w Kijowie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1955, po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, wstąpił jako posłusznik do Ławry Poczajowskiej. W 1957 rozpoczął naukę w Leningradzkiej Akademii Duchownej. Będąc jej studentem, 29 października 1958 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś 4 grudnia 1958 został wyświęcony na hierodiakona przez arcybiskupa lwowskiego i tarnopolskiego Palladiusza. 19 listopada 1961 metropolita leningradzki i ładoski Guriasz wyświęcił go na hieromnicha. W 1966 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. W 1969 podniesiony do godności ihumena.

8 sierpnia 1974 patriarcha moskiewski i całej Rusi Pimen nadał mu godność archimandryty i wyznaczył go na przełożonego Ławry Poczajowskiej. Od 1983 był spowiednikiem mniszek klasztoru w Zołotonoszy, zaś od 1985 do 1990 był proboszczem cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Czerkasach, dziekanem dekanatu czerkaskiego i spowiednika mniszek monasteru Opieki Matki Bożej w Kijowie.

14 grudnia 1990 został wyświęcony na biskupa poczajowskiego, wikariusza eparchii kijowskiej, równocześnie ponownie został przełożonym Ławry Poczajowskiej. W 1992 przeszedł w jurysdykcję Patriarchatu Kijowskiego, gdzie w 1994 został biskupem łuckim i wołyńskim. 3 czerwca 1995 został podniesiony do godności metropolity, był też członkiem honorowym Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego. W związku z jego działalnością w niekanonicznym Kościele Patriarchat Moskiewski pozbawił go wszystkich godności kościelnych (oprócz statusu mnicha).

Według materiałów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego w 1995 wystosował, razem z metropolitą wołyńskim (jurysdykcja Patriarchatu Moskiewskiego) Nifontem list do wiernych i hierarchii obydwu Kościołów, apelując o pokój i współdziałanie na rzecz zwołania wszechukraińskiego soboru, który rozwiązałby ostatecznie kwestię Kościoła prawosławnego na Ukrainie[1].

Zmarł w szpitalu "Teofania" w Kijowie po długiej chorobie. Pochowany na cmentarzu przy soborze Świętej Trójcy w Łucku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ПРАВОСЛАВ’Я НА ВОЛИНІ: ІСТОРІЯ В ДАТАХ. [dostęp 2012-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]