Jakub z Żółkwi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jakub z Żółkwi – protoplasta rodu Żółkiewskich herbu Lubicz oraz brat Anny, która dała początek gałęzi Żółkiewskich herbu Bończa[1]. Wymieniony w 1417. Wzmianki w herbarzach pośrednio wskazują na jego mazowieckie pochodzenie. Istnieją przesłanki, które pozwalają przypuścić, że był związany z otoczeniem podkanclerzego Mikołaja Trąby. Prawdopodobnie uczestniczył w bitwie grunwaldzkiej w chorągwi wystawionej przez Mikołaja Trąbę[2], a jego włości (rodowa Żółkiew) graniczyły z kompleksem dóbr podkanclerzego koronnego i późniejszego prymasa Królestwa Polskiego (centrum tych dóbr był Gorzków)[2]. Związki z podkanclerzym mogły się przyczynić do pierwszego awansu rodu Jakuba z Żółkwi. Jakub z Żółkwi był prawdopodobnie założycielem pierwszej rzymskokatolickiej parafii św. Wawrzyńca w Żółkwi (wymieniona w 1417 roku).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz Czarnecki: Żółkiewscy herbu Lubicz w ziemi chełmskiej do połowy XVI w" Rocznik Lubelski T. XXXVI.
  2. a b Bogdan Kiełbasa: Mała i duża Żółkiew. ROMAR, 2009.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]