James Hardy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Hardy
Pełne imię i nazwisko

James Gilbert Hardy

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1932
Seacliff

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 2023
Adelaide

Dorobek medalowy
Żeglarstwo/5O5
Reprezentacja  Australia
Mistrzostwa świata
złoto 1966 5O5
Żeglarstwo/Soling
Mistrzostwa Australii
złoto 1974/1975 Soling
Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania)

James Gilbert Hardy (ur. 20 listopada 1932 w Seacliff, zm. 15 czerwca 2023 w Adelaide[1]) – australijski producent wina, przedsiębiorca i żeglarz. Olimpijczyk z Tokyo 1964 oraz Meksyku 1968 w klasie 5.5m[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

James Hardy był prawnukiem australijskiego winiarza Thomasa Hardy’ego. Ojciec, Tom Mayfield Hardy, który został mianowany prezesem i dyrektorem zarządzającym Thomas Hardy and Sons w 1924 r., był jedną z ofiar katastrofy samolotu „Kyeema” w pobliżu góry Dandenong 25 października 1938 r.[3] Tom Hardy był znanym żeglarzem związanym z jachtem Nerida w Royal South Australian Yacht Squadron[4].

Hardy uczył się w szkole podstawowej w Brighton St. Peter’s College oraz South Australian Institute of Technology. Po ukończeniu szkoły spędził dwa lata w gospodarstwie rolnym w Port Vincent, a następnie w 1953 dołączył do rodzinnej firmy winiarskiej Thomas Hardy and Sons, zaczynając pracę sprzedawcy. Następnie w latach 1957–1961 pełnił funkcję kierownika sprzedaży, a potem dyrektora regionalnego na wschodnie stany Australii, kiedy wraz z rodziną przeniósł się na stałe do Sydney z miejscem zamieszkania w Manly[5]. W 1981 r. został mianowany prezesem. W 1992 r. po zmianach w firmie i utworzeniu BRL Hardy Wine Company[6] został dyrektorem bez uprawnień wykonawczych.

Żeglarstwo[edytuj | edytuj kod]

Reprezentował Australię na igrzyskach olimpijskich (1968 w Meksyku) Był rezerwowym żeglarzem na igrzyskach w 1964 w Tokio.

W 1966 r. zdobył mistrzostwo świata w klasie 5O5 na łódce Black Bottle[7].

Startował trzy razy w Regatach o Puchar Ameryki[8]. W 1970 roku dowodził jednostką Gretel II i w rozgrywanych po raz pierwszy[9] w historii Pucharu Ameryki regat wyłaniających pretendenta. Niestety Australijczycy przegrali z jachtem Interepid dowodzonym przez Billa Fickera. Pomimo przegranej walki po kontrowersyjnej kolizji i proteście, duch Hardy’ego nie został złamany. W 1974 roku Hardy dowodził jachtem Southern Cross przeciwko Courageous dowodzonemu przez Teda Hood, ale przegrał z obrońcą pucharu. W 1980 roku dowodził jachtem Australia. Mocno wspomagał też wygraną w 1983 jachtu Australia II[10] pełniąc rolę zapasowego sternika oraz mentora dla Johna Bertranda[11][12]. W 1994 roku został wprowadzony do America's Cup Hall of Fame w Rhode Island w USA[10].

Wystartował w czterech regatach Admiral's Cup, pierwszy raz w 1977[13].

W 1981 został wybrany „Żeglarzem Roku” W Australii[12].

W 2019 roku był ambasadorem Festival of Sails[12].

Służba publiczna[edytuj | edytuj kod]

Hardy służył przez 25 lat w komitecie wykonawczym Neurosurgical Research Foundation of South Australia[14][10].

Przez 8 lat był przewodniczącym Federal Government's Natural Heritage Trust Advisory Committee[10].

Był przewodniczącym Landcare Foundation[10].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 1975 r. W uznaniu zasług dla żeglarstwa i społeczności został mianowany oficerem Order Imperium Brytyjskiego (OBE)[15].

W 1981 roku otrzymał Odznakę Rycerza Kawalera od Królowej Elżbiety II za usługi dla żeglarstwa[16].

W 1994 roku Hardy został wprowadzony do America's Cup Hall of Fame[12].

W 2000 r. Otrzymał Australian Sports Medal[17]

W latach 2004–2011 był przewodniczącym regat Australia Day Regatta w Sydney[potrzebny przypis].

Był mecenasem wielu organizacji i organizacji charytatywnych[6].

Jego nazwiskiem nazwano ulicę na południowych przedmieściach australijskiego Woodcroft.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

29 grudnia 1956 poślubił Anne Christine Jackson.

Mają dwóch synów: Davida Pondera i Richarda Jamesa.

Wolnomularstwo[edytuj | edytuj kod]

Hardy był aktywnym masonem i został inicjowany w Lodge City of Sydney nr 952 w 1962 roku. Następnie służył jako Czcigodny Mistrz swojej loży matki w 1971 roku. W 1976 roku został mianowany Zastępca Wielkiego Mistrza Zjednoczonej Wielkiej Loży Nowej Południowej Walii i Australijskiego Terytorium Stołecznego, urzędu, który piastował przez dwa lata[18].

Loża Sir Jamesa Hardy’ego nr 1046, wpisana do rejestru Zjednoczonej Wielkiej Loży Nowej Południowej Walii i Australijskiego Terytorium Stołecznego nosi imię Hardy’ego na jego cześć. Lożę konsekrowano 21 maja 2011 r.[18].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sir James Hardy, champion yachtsman and wine boss, dies aged 90.
  2. ↑ Recipients List. Australian Sailing Team. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  3. ↑ Kyeema air disaster lives in the memory, 70 years on. ABC News (Australian Broadcasting Corporation), 2008-10-24. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  4. ↑ Jachting. „Advertiser”, s. 14, 18 listopada 1938. Adelaide: National Library of Australia. [dostęp 2020-11-17]. (ang.). 
  5. ↑ Barnier, Cheryl: Notable Australians. Sydney: Paul Hamlyn Limited, 1978. ISBN 0-86832-012-9.
  6. ↑ a b Sir James Hardy OBE. en. [dostęp 2020-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-09)].
  7. ↑ Adam Paterson: Sir James Hardy’s ‘Black Bottle’ Victory. Maritime Museum, 2017-04-21. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  8. ↑ Sir James Hardy. Herreshoff Marine Museum. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  9. ↑ History of The America’s Cup. America’s Cup. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e Sir James Hardy OBE. National Portrait Gallery. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  11. ↑ America’s Cup Database. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  12. ↑ a b c d James Taylor: Sir James Hardy named as Festival of Sales ambassador. Surf Coast Times, 2018-08-19. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  13. ↑ Champagne Mumm Admiral’s History. Royal Ocean Racing Club. [dostęp 2020-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-08-30)]. (ang.).
  14. ↑ Annual Report, 2009. Neurosurgical Research Foundation. [dostęp 2020-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-13)]. (ang.).
  15. ↑ Australian Honours Search Facility. Department of the Prime Minister and Cabinet. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  16. ↑ Australian Honours Search Facility. Department of the Prime Minister and Cabinet. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  17. ↑ Australian Honours Search Facility. Department of the Prime Minister and Cabinet. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).
  18. ↑ a b Sir James Hardy. Freemasons NSW. [dostęp 2020-11-17]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=James_Hardy&oldid=72714203”