James Mascall Morrison Crombie
 Jedna z ilustr. sporządzonych przez Crombiego | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
pastor, lichenolog |
| Alma Mater | |
James Mascall Morrison Crombie (ur. w 1831 w Aberdeen, zm. 12 maja 1906 w Ewhurst) – szkocki duchowny i lichenolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Crombie uczęszczał do Marischal College, a potem studiował na Uniwersytecie Edynburskim. W 1862 roku został wyświęcony na pastora Kościoła Szkockiego. Interesował się botaniką i w 1869 r. został członkiem Towarzystwa Linneuszowskiego. W 1879 roku Crombie został zatrudniony jako wykładowca botaniki w St. Mary's Hospital Medical School[1]. W 1891 roku Crombie opuścił St Mary's i przeniósł się do Londynu, gdzie pełnił różne funkcje, m.in. urzędnika synodu w Anglii. Przeszedł na emeryturę w 1903 roku i zmarł w Ewhurst w wieku 75 lat[1].
Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]
Jego pierwszą publikacją był mały tom poświęcony historii naturalnej Braemar (1861). Od 1870 r. zaczął publikować prace o porostach. Zdecydował się na okazy przywiezione przez podróżników i zagłębił się w badanie zbiorów porostów Michaela Dillena i Williama Witheringa. Liczne okazy tych zbiorów znajdowały się w zielniku Kew Gardens. J.M.M. Crombie wraz ze swoim przyjacielem W.G. Smithem odrzucali teorię, że porosty są organizmami symbiotycznymi, składającymi się z glonów i grzybów[1].
W naukowych nazwach utworzonych przez niego taksonów dodawany jest skrót jego nazwiska Cromb.[2] Crombie został pośmiertnie umieszczony w Encyklopedii Britannica z 1911 roku. Artykuły przypisywane temu autorowi oznaczone są inicjałami „J. M. C."[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Ray Desmond, CROMBIE, Rev. James Crombie [online], Dictionary of British and Irish botanists and horticulturists, 1994, p. 179 [dostęp 2020-07-21] (ang.).
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2020-07-19] (ang.).