Jan Łazor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Łazor
Data urodzenia

1863

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1924
Przemyśl

Narodowość

polska

Jan Władysław Łazor (ur. 1863, zm. 1 lutego 1924 w Przemyślu) – drukarz, aktor i reżyser w przemyskim teatrze amatorskim Fredreum.

Grobowiec Jana i Katarzyny Łazorów

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1863[1]. Przez cztery lata uczęszczał do C. K. Gimnazjum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu, następnie podjął pracę w drukarni. W 1896 awansował na zarządcę drukarni Dżułyńskiego w Przemyślu, następnie zaś kierował Drukarnią Udziałową, która mieściła się w dawnym budynku jego gimnazjum. W 1912 został jej właścicielem. Po kolejnych zmianach przyjęła nazwę Drukarni Jana Łazora i była wówczas największa mieście.[2] Wydawca i redaktor odpowiedzialny „Ziemi Przemyskiej” oraz „Echa Przemyskiego”.

Działał w Stowarzyszeniu Rękodzielników „Gwiazda”, Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, Towarzystwie Szkoły Ludowej, Towarzystwie Przyjaciół Nauk. Po zdobyciu Przemyśla w 1915 przez Rosjan, był przez nich więziony, podobnie jak przez Austriaków po odbiciu miasta. Członek Związku Ludowo-Narodowego.

Aktor i reżyser w przemyskim teatrze amatorskim Fredreum, gdzie był ceniony zwłaszcza jako wykonawca ról fredrowskich. Twórca drobnych form prozaicznych i lirycznych, drukowanych w przemyskich gazetach.

Zmarł 1 lutego 1924 w Przemyślu. Został pochowany na cmentarzu Głównym w Przemyślu[1]. Jego żoną była Katarzyna (1859–1938)[3]. Ich dziećmi byli m.in. Adolf (ppłk uzbrojenia Wojska Polskiego) i Ludwik (wydawca, aktor).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Łazor. cmentarzeprzemysl.pl. [dostęp 2022-07-29].
  2. Jerzy Danilewicz, Rada robotniczo-żołnierska Przemyśla na tle ruchów rewolucyjnych na Rzeszowszczyźnie w latach 1918-1923, "Studia Historyczne", 1971, Zeszyt 1 [2], s. 122.
  3. Cmentarze Przemyśl - Lokalizacja osoby zmarłej [online], www.cmentarzeprzemysl.pl [dostęp 2022-07-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Pudłocki, Iskra światła czy kopcąca pochodnia? Inteligencja w Przemyślu w latach 1867-1939, Kraków : Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica” 2009.
  • Ś.P. Jan Łazor, „Ziemia Przemyska” 1924, nr 6, s. 2.
  • Zygmunt Felczyński, Fredreum i inne teatra przemyskie w latach 1696–1960, Kraków: Wydawnictwo Literackie 1966.