Jan Bącewicz
_(58106).jpg) Dr Jan Bącewicz | |
| Data i miejsce urodzenia |
1799 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
ordynator |
| Pracodawca |
Szpital Główny Wojskowy na Ujazdowie |
| Małżeństwo |
Karolina Unierzycka |
| Dzieci |
Wanda, Amelia |
Jan Bącewicz (ur. 1799 w Kietoniach, zm. 27 grudnia 1864 w Warszawie) – lekarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kietoniach wiosce w guberni kowieńskiej. Naukę rozpoczął szkole zakonu dominikanów w Kalwarii. Ukończył studia w Uniwersytecie Wileńskim w 1823 z tytułem doktora medycyny.
W październiku 1823 przybył do Warszawy i objął stanowisko ordynatora w Szpitalu Głównym Wojskowym na Ujazdowie. Pełnił te obowiązki przez następne dziesięć lat. W 1825 został czynnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i w 1855 jego prezesem. Od 1834 był członkiem Cesarskiego Towarzystwa Lekarskiego Wileńskiego. W 1841 został członkiem rady instytutu głuchoniemych i po zgonie w 1852 Wilhelma Malcza został lekarzem w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych. Od 1855 był członkiem Rady Głównej Opiekuńczej Instytutów Dobroczynnych w Warszawie.
Zmarł dnia 27 grudnia 1864 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 1-1/2-6/7)[1]. W swoim testamencie zapisał znaczną kwotę na zakup placu i wybudowanie domu w Warszawie na siedzibę Towarzystwa Lekarskiego. Oprócz tego ufundował stypendium dla dwóch uczniów Szkoły Głównej, fundusz na wsparcie dla wdów po zmarłych lekarzach i fundusz na wsparcie Instytutu Głuchoniemych. Bibliotekę przekazał na rzecz Towarzystwa Lekarskiego.
Jego pomnik na Cmentarzu Powązkowskim wykonał Jan Ewaryst Zbąski (1825-1891) [2].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- "Postrzeżenia chirurgiczne",
- "Wyjście nie zwykłym sposobem ciał obcych z ran postrzałowych". 1837 t. I, str. 106,
- "O udzielaniu się ludziom nosacizny końskiej (osaena maligna contagiosa equorum, seu morbus lymphaticus malignus)" tom II, str. 212,
- "O gorączce tyfoidalnej" tom. XVII, str. 230,
- "Uwagi nad chorobami panującem w miesiącu lipcu i sierpniu, czyli nad zabójczą cholerą z 1852 r." (t. V, str. 222,
- "O działaniu wezykatoryi, jej skutkach i wskazaniach", Tygod. Lek. 1857 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Wanda Bącewicz, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-13].
- ↑ Stolica, r38,nr27, 3 lipca 1983, str 15, Maria Irena Kwiatkowska, O nagrobku Jana Bącewicza
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. II. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1860, s. 1084. [dostęp 2021-01-03]. (pol.).
- Anna Marek. Dzieje i problematyka "Pamiętnika Leakrskiego Warszawskiego" Wilhelma Malcza (1828-1829). „Medycyna Nowożytna”. 9/1-2, s. 188, 2002. Warszawa. [dostęp 2021-01-03]. (pol.).
- Jan Bącewicz [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2021-01-03].
- Tygodnik Ilustrowany. 1866, t. 13 nr 338, s. 121