Jan Beranek

Jan Beranek
	major farmaceuta
Pełne imię i nazwisko	Jan Tomasz Beranek
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1880 ; Pińczów
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1909–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego ; Wojsko Polskie
Jednostki	Okręgowa Składnica Sanitarna w Łodzi,; Szkoła Podchorążych Sanitarnych,; Centrum Wyszkolenia Sanitarnego
Stanowiska	kierownik apteki
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Jan Tomasz Beranek (ur. 14 grudnia 1880 w Pińczowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major farmaceuta Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 grudnia 1880 w Pińczowie^[1] w rodzinie Józefa i Marii z Machajskich. Absolwent farmacji na uniwersytecie w Dorpacie. Od lutego 1908 do czerwca 1919 służył w wojsku rosyjskim^[2]. W lutym 1920 wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymał przydział do Okręgowej Składnicy Sanitarnej w Łodzi. Uczestnik wojny 1920 r. W 1928 był w Szkole Podchorążych Sanitarnych^[3], kapitan ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 i drugą lokatą w korpusie oficerów sanitarnych – aptekarzy^[3]. Od 1930 kierował apteką SPSan., następnie kierownik apteki w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego, następnie w Szpitalu Ujazdowskim. W 1931 awansowany do stopnia majora, a w 1934 przeniesiony w stan spoczynku. Przydział mobilizacyjny: CWSan.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/3 z 1940, nie rozpoznany przy ekshumacji w 1943^[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Właściciel apteki w Białej Podlaskiej na ul. Pierackiego 27. Mieszkał w Komorowie k. Warszawy. Żonaty z Leokadią z Kowalskich.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[4]
Odznaka Honorowa PCK III stopnia (1931)^[5]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Jana Beranka upamiętniono „Dębem Pamięci”, posadzonym przez Starostwo Powiatowe w Łasku, na ul. Południowej 1^[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-03-14] .
↑ ^a ^b http://sylwetki.muzeumkatynskie.pl/index.php?page=profil_ofiary&id=472 [dostęp 2017-07-05] (pol.)
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski M.S.Wojsk. 1928, s. 720 .
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ Dziennik Personalny MSWojsk Nr 2/1931, s. 81
↑ TomaszT. Lewandowski TomaszT., AdamA. Nielski AdamA., Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-07-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-12] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Banaszek; Krystyna Wanda Roman; Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

[1] Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-03-14] .

[:0-2] ttp://sylwetki.muzeumkatynskie.pl/index.php?page=profil_ofiary&id=472 [dostęp 2017-07-05] (pol.)

[:1-3] Rocznik Oficerski M.S.Wojsk. 1928, s. 720 .

[4] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[dp31-5] Dziennik Personalny MSWojsk Nr 2/1931, s. 81

[6] TomaszT. Lewandowski TomaszT., AdamA. Nielski AdamA., Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-07-05] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-12] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]