Jan Dąmbski (zm. 1724)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Dąmbski
Herb
Godziemba
Rodzina

Dąmbscy herbu Godziemba

Data śmierci

1724

Ojciec

Jakub Dąmbski

Matka

Cecyla z Przyłęk Przyłecka

Żona

1. Anna Eleonora Męcińska
2. Zofia ze Starego Skrzynna Dunin

Dzieci

Marcin,
Cecylia,
Stanisław,
Marianna,
Piotr

Jan Dąmbski herbu Godziemba (zm. w 1724 roku) – kasztelan konarski kujawski w latach 1688-1720[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Jakuba (zm. 1675), chorążego zatorskiego i oświęcimskiego i Cecyli z Przyłęk Przyłeckiej, córki Achacego kasztelana oświęcimskiego. Dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną kasztelana została Anna Eleonora Męcińska, córka Jana, kasztelana sieradzkiego. Drugą żoną była Zofia ze Starego Skrzynna Dunin. Pozostawił dzieci: Marcina, dziedzica Dembowej Woli; Cecylię, późniejszą żonę Franciszka Walewskiego, kasztelana rozpirskiego; Stanisława oraz Mariannę żonę Franciszka Raczyńskiego, syna Piotra.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

Początkowo sędzia deputat od księstwa zatorskiego i oświęcimskiego (1670), kasztelan konarski kujawski (1688-1720).

Poseł sejmiku radziejowskiego na sejm 1683 roku, poseł sejmiku proszowickiego na sejm 1690 roku[2].

Majątki ziemskie[edytuj | edytuj kod]

Posiadał dobra majątkowe: Przyłęk, Dalowice, Jedlińsk, Jedlińska Wola, Dembowa Wola, Jędrowice, Sułków, Brożyce, Ryków, Kozice i Żuków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990, s. 225.
  2. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 595.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]