Jan Feliks Hrebnicki
 Herb Ostoja | |
| generał wojsk litewskich | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Antoni Urban Hrebnicki |
| Matka |
Anna Korsak |
| Żona |
Konstancja Białłozor |
| Dzieci |
Anna Chalecka |
.JPG)
Jan Feliks Hrebnicki herbu Ostoja (1750-1787) – generał wojsk litewskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jan Feliks Hrebnicki należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Przodkowie Hrebnickiego wywodzili się z Wielkiego Księstwa Litewskiego[1]. Jego rodzina była wymieniana przez Kaspra Niesieckiego[2], Adama Bonieckiego[1], Teodora Żychlińskiego[3] i innych polskich heraldyków i genealogów.
Jan Feliks Hrebnicki był synem Antoniego Urbana i Anny z Korsaków. Ożenił się z Konstancją Białłozor, córką Józefa, skarbnika upickiego, z którą miał dwie córki – Annę Chalecką, podkomorzynę biecką i Teodorę Sołtan, marszałkową rzeczycką[4].
Jan Feliks Hrebnicki w roku 1781 pisał się podpułkownikiem artylerii[5]. Potem był generałem wojsk litewskich. Zmarł w 1787 roku. Jego małżonka w roku 1798 przekazała córkom wszystkie dobra ziemskie spadłe po nim. Były to: Brzecze, Mosarz, Sierocin, Tustejki, Hrebnica, Jassy, Podubie, Podwiszeniewicze, Zaborze, Kołosznia, Rypinszczyzna, Łupieniec, Zahrodzie, Kuchaczyn oraz dworki i pałace w Witebsku[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VII, s. 371–373.
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 387.
- ↑ T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. VIII, s. 136–142.
- ↑ a b T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. V, s 13-14, R. VIII, s. 142.
- ↑ S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 207.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VII, s. 371–373.
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. IV, s. 387.
- S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 206–207.
- T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. V, s. 13–14, R. VIII, s. 136–142.
- Gabriel N. Raspe, Accurate Vorstellung der Koniglich Pohlnischen Armee nach der auf dem im Jahre 1775.