Jan Fuglewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Fuglewicz
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1900
Kraków

Data i miejsce śmierci

14 kwietnia 1958
Tarnów

Miejsce spoczynku

Stary Cmentarz w Tarnowie[1]

Zawód, zajęcie

żołnierz, oficer

Alma Mater

Wyższa Szkoła Wojenna

Rodzice

Józef Fuglewicz

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi

Jan Fuglewicz (ur. 16 kwietnia 1900 w Krakowie, zm. 14 kwietnia 1958 w Tarnowie) – żołnierz Legionów Polskich, Wojska Polskiego we Francji oraz Ludowego Wojska Polskiego[2].

Od 7 lipca 1916 r. był żołnierzem 10 kompanii 6 pułku piechoty Legionów Polskich. Po zakończeniu wojny, kontynuował służbę w Wojsku Polskim. Ukończył szkołę podchorążych i 1 września 1919 r. otrzymał stopień podporucznika piechoty. Służył w 24 pułku piechoty, a 1 września 1920 r. awansował na porucznika piechoty.

W 1928 r. był oficerem 49 pułku piechoty[3], którego szlak bojowy opisał w książce[4]. Z dniem 1 stycznia 1929 r. otrzymał stopień kapitana piechoty. W latach 1930–1932 uczył się w Wyższej Szkole Wojennej[5]. W 1935 r. służył w 76 pułku piechoty. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na majora dyplomowanego piechoty, wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu gospodarczego Niemiec w wydziale IV ewidencji Oddziału II Sztabu Głównego. Był opisywany jako pracowity, sumienny i dokładny w pracy. Jego doświadczenie i umiejętności sprawiały, że nadawał się do pracy w ewidencji Oddziału II, a także do linii na stanowisko dowódcy[6].

Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Po 17 września opuścił kraj. Przedostał się do Francji, gdzie kontynuował służbę w Wojsku Polskim. Był dowódcą III batalionu 1 pułku grenadierów 1 Dywizji Grenadierów[7]. Uczestniczył w kampanii francuskiej 1940 r.[8]

Po wojnie mieszkał w Polsce. Służył w Ludowym Wojsku Polskim. Awansował do stopnia pułkownika dyplomowanego piechoty.

Był odznaczony orderem Virtuti Militari[9] 4 i 5 klasy, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi[10] oraz Medalem Niepodległości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ GROBONET – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarze Komunalne w Tarnowie [online], tarnow.grobonet.com [dostęp 2024-04-25].
  2. ↑ Słownik odznaczonych Krzyżem i Medalem Niepodległości | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-04-23].
  3. ↑ [Pochwała dla por. Jana Fuglewicza w związku z jego przeniesieniem ze sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II do 49 Huculskiego Pułku Piechoty, wystawiona przez dowódcę okręgu gen. dyw. Władysława Junga]., 1927 [dostęp 2024-04-23].
  4. ↑ Jan Fuglewicz: Zarys historji wojennej 49-go Pułku Piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  5. ↑ Wacław Chocianowicz, W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, nakładem Oficerów Dyplomowanych na Obczyźnie, Londyn 1969 [dostęp 2024-04-23].
  6. ↑ Tadeusz Dubicki, Tajne służby Rzeczypospolitej w latach 1939–1945, Łomianki Dziekanów Leśny: Wydawnictwo LTW, 2023, ISBN 978-83-7565-820-0 [dostęp 2024-04-23].
  7. ↑ Tadeusz Czak, Józef Smoliński, 1 Dywizja Grenadierów w kampanii francuskiej 1940 roku, Pruszków: Ulmak, 1998, s. 31, ISBN 978-83-87226-09-1, OCLC ocm55806068 [dostęp 2024-04-23].
  8. ↑ Krzysztof Filipow, Zbigniew Wawer, Przechodniu powiedz Polsce--: Narvik-Tobruk-Monte Cassino-Falaise, Wyd. 1, Pomniki walki i chwały, Warszawa: Arkady, 1991, ISBN 978-83-213-3554-4 [dostęp 2024-04-24].
  9. ↑ Dziennik Personalny, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 11 czerwca 1927, s. 166 [dostęp 2024-04-23].
  10. ↑ M.P.1932.12.16, Nadanie Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości oraz Medalu Niepodległości. [online], www.prawo.pl [dostęp 2024-04-23].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Fuglewicz&oldid=73740490”