Jan Glinka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Glinka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1890
Susk Stary

Data i miejsce śmierci

26 marca 1963
Łowicz

Miejsce spoczynku

Nieborów

Rodzice

Władysław Glinka i Joanna de Calonne

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Wawrzyn Akademicki

Jan Glinka (ur. 14 listopada 1890 w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki, zm. 26 marca 1963 w Łowiczu), polski działacz społeczny, archiwista, historyk Białegostoku i regionu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Joanny de Calonne, absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1910 r.

Student filozofii w Genewie, a następnie agronomii na Uniwersytecie w Lipsku (sekretarz Towarzystwa Bratnia Pomoc Studentów Polaków w Lipsku w 1912 r. oraz członek jej Komisji Nadzorczej w 1914 r. W latach 1913–1914 należał do Akademickiego Towarzystwa Rolniczego „Ceres” w Lipsku), od 1915 r. student Kursów Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie (SGGW). Absolwent SGGW.

Od roku 1915 należy do Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia, studenckiej organizacji ideowo-wychowawczej, w której został drugim prezesem w semestrze wiosennym 1915 r.

W okresie I wojny światowej przebywał z rodziną w Rosji, gdzie zajmował się pracą społeczną. Ziemianin, mieszkał w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki. W latach 30. zamieszkał w Białymstoku, gdzie pracował w Urzędzie Wojewódzkim jako kierownik Biura do Spraw Finansowo-Rolnych. Jednocześnie wykładał historię regionalną oraz historię sztuki w Seminarium Nauczycielskim, a później w Liceum Pedagogicznym.

Po II wojnie światowej mieszkał i pracował w Warszawie w Archiwum Głównym Akt Dawnych, ukończył wówczas historię na UW (dr nauk hum. 1961).

Zmarł w Łowiczu, pochowany na Cmentarzu w Nieborowie (kwatera 2-3-807)[1].

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

  • Pełnomocnik Centralnego Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Wychodźcami-Polakami w Rosławlu, Piotrogrodzie i Pskowie w latach 1915–1919,
  • Członek Zarządu Okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Ostrołęce,
  • Założyciel Rolniczego Uniwersytetu Ludowego w Ostrołęce,
  • Przewodniczący Koła Miłośników Historii, Literatury i Sztuki w Białymstoku.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

  • Prezes Koła Wojewódzkiego Związku Monarchistów Polskich, w roku 1927 prezes Rady Naczelnej tej organizacji.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GeoCmentarz [online], 37.28.154.108 [dostęp 2020-06-04].
  2. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu podniesienia poziomu kultury rolnej i pracy społecznej”.
  3. M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biograficzny Białostocko-Łomżyński, z. 1, Białystok 2002.
  • Daniel Boćkowski (red.), Jan Kwasowski (red.), Białostoczanie XX wieku. Wielki plebiscyt „Gazety Wyborczej”, Radia Białystok i Telewizji Białystok, Białystok 2000, s. 49–52.
  • Barbara Kalinowska, Jan Glinka ze Starego Suska, Rozmaitości Ostrołęckie z 7 lutego 2012.