Jan Jakubowski (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Jakubowski
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1939
Tarnogóra

Data i miejsce śmierci

26 października 2016
Łańcut

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

21 czerwca 1964

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Jakubowski (ur. 6 grudnia 1939 w Tarnogórze zm. 26 października 2016 w Łańcucie) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 grudnia 1939 w Tarnogórze. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1964 w katedrze w Przemyślu.

Wikariusz w parafiach: Chłopice, Brzóza Królewska, Hoczew i Trzciana. W latach 1968-1971 pracował na ziemiach odzyskanych, by pomóc w pracy parafialnej w diecezji gorzowskiej, która w tym czasie borykała się z małą ilością kapłanów i powołań kapłańskich. Po powrocie do diecezji przemyskiej pełnił funkcję wikariusza w parafii Trześń (1971), a następnie pracował jako proboszcz w parafiach: Hoczew (1972-1978), Węglówka (1978-1980) oraz Sonina (1980-2010).

Był inicjatorem i organizatorem budowy kościoła św. Józefa w Nowosiółkach, który powstał w ciągu jednej nocy, z 1 na 2 sierpnia 1975, wbrew ówczesnej władzy, która nie chciała wydać pozwolenia na budowę kościoła.

W 1988 w Soninie przystąpił do budowy nowego kościoła. Kamień węgielny w 1989 poświęcił biskup Ignacy Tokarczuk, a kościół 23 czerwca 1991 został poświęcony przez bp. Frankowskiego[1]. Po przejściu na emeryturę pozostał na terenie parafii Sonina, gdzie pomagał na miarę swoich sił i zdrowia[2].

Zmarł 26 października 2016. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Soninie 29 października 2016.

Działalność opozycyjna[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. ks. Jakubowski zaangażował się w działalność opozycyjną. Po 13 grudnia 1981 plebania stała się miejscem spotkań opozycji solidarnościowej. Ksiądz Jakubowski ukrywał poszukiwanych przez SB opozycjonistów, przechowywał podziemną prasę, prowadził działalność charytatywną.

W lipcu 1982 podczas odbywającego się spotkania na plebanię wtargnęła MO, zarekwirowano powielacz, a uczestników zatrzymano i przesłuchiwano.

W lutym 1983 odprawił mszę św. w rocznicę podpisania porozumień rzeszowsko-ustrzyckich. Był inicjatorem utworzenia Bractwa Trzeźwości i twórcą Ośrodka Duszpasterstwa Rolników Indywidualnych w Soninie. Organizował na plebanii spotkania działaczy Solidarności Rolników Indywidualnych i Solidarności. Organizował comiesięczne spotkania opozycjonistów i prelekcje na tematy historyczne i związane z ówczesna sytuacją polityczną, które gromadziły ok. 100 osób z Soniny, Łańcuta, Rzeszowa, Krosna, Sokołowa, Leżajska, Jarosławia[1]. Z 14/15 VII 1984 tzw. nieznani sprawcy zatruli studnię i wymalowali swastyki na ścianach plebanii.

Ksiądz Jakubowski był kaznodzieją Duszpasterstwa Ludzi Pracy diecezji przemyskiej, współorganizatorem i uczestnikiem tzw. Marszy Trzeźwości z Soniny do Warszawy, które były faktycznie pielgrzymkami do grobu ks. Jerzego Popiełuszki. W październiku 1986 organizował spotkania na plebanii dotyczące podjęcia jawnej działalności przez Tymczasową Radę Regionalną NSZZ „S”[3][4].

Ksiądz Jakubowski za swoją działalność był wielokrotnie wzywany na rozmowy ostrzegawcze przez SB, inwigilowany w ramach specjalnej operacji o kryptonimie „Pasterz” założonej w związku z działalnością Duszpasterstwa Rolników Indywidualnych w lutym 1984 przez Wydział IV SB WUSW w Rzeszowie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pod opieką Świętego Jana. Szkice z dziejów Soniny, ISBN 978-83-931275-0-4.
  2. Niezwykle zwyczajni – śp. ks. Jan Jakubowski [online], Archidiecezja Przemyska, 29 października 2016 [dostęp 2019-05-04] (pol.).
  3. Monika, Zmarł przyjaciel „Solidarności” – Solidarność – Region Rzeszowski [online] [dostęp 2019-05-04] (pol.).
  4. Jan Jakubowski – Encyklopedia Solidarności [online], encysol.pl [dostęp 2019-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-04].
  5. Głos Gminy Łańcut nr.4 (69), wrzesień 2012.
  6. Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OpenLEX [dostęp 2023-09-01] (pol.).