Jan Kanty Dunin Wąsowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kanty Dunin Wąsowicz
Herb
Łabędź
Rodzina

Wąsowiczowie Duninowie herbu Łabędź

Data urodzenia

20 października 1729

Data i miejsce śmierci

29 marca 1827
Dębiny

Ojciec

Hiacynt Dunin-Wąsowicz

Matka

Konstancja Bukowiecka

Żona

Helena Kietlińska

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Jan Kanty Dunin Wąsowicz herbu Łabędź (ur. 20 października 1729, zm. 29 marca 1827 w Dębinach) – wojskowy, urzędnik ziemski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 października 1729[1]. Był synem Hiacyntego (starosta drohomyślski) i Konstancji z domu Bukowieckiej (podczaszanka nowogrodzka)[1].

W młodości służył w wojsku w chorągwi pancernej w Sanoku[1]. W tym miejscu udzielał się też w innej działalności zyskując szacunek ludności[1]. Był pełnomocnikiem ziemi sanockiej na trybunał skarbowy radomski[1]. Później, związany przyjaźnią z miecznikiem koronnym Franciszkiem Lubomirskim, został jego pełnomocnikiem[1]. W tym czasie mieszkał w Barze na ziemi podlaskiej[1]. Po śmierci księcia osiadł na rodzimej ziemi sandomierskiej[1]. Tam był generałem adiutantem przy boku króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, łowczym ziemi stężyckiej w latach 1771-1793[1]. W 1790 był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa sandomierskiego dla powiatu radomskiego[2]. Wielokrotnie występował jako superarbiter[1]. Udzielał się też jako sędzia pokoju[1].

Został odznaczony Orderem Świętego Stanisława przez Stanisława Augusta Poniatowskiego[1]

Pełnił funkcję konsyliarza województwa sandomierskiego w konfederacji targowickiej.

Zmarł 29 marca 1827 w Dębinach w powiecie opoczyńskim[1]. Był żonaty z Heleną z domu Kietlińską herbu Odrowąż[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n B.A.. Z Radomia. „Gazeta Polska”. Nr 171, s. 671-672, 24 czerwca 1827. 
  2. Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fbryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II., s. 381.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 52
  • Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993