Jan Kowalczyk (archeolog)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia Polski, archeologia powszechna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej |
| Odznaczenia | |
| |
Jan Kowalczyk (ur. 23 października 1918 w Nowej Wsi, zm. 25 stycznia 2007 w Lublinie) – polski archeolog, nauczyciel akademicki, docent doktor habilitowany.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1937 ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Lublinie, w latach 1944-1948 studiował na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Już od 1946 pracował na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie pozostał jako asystent po obronie pracy magisterskiej. W 1951 obronił pracę doktorską Obrządek pogrzebowy w młodszej epoce kamienia na ziemiach Polski napisaną pod kierunkiem Stefana Noska. W latach 1951-1952 był kierownikiem Działu Archeologii w Muzeum Lubelskim w Lublinie, w latach 1952-1953 uczestniczył w badaniach Komisji nad Grodami Czerwieńskimi w Gródku. W latach 1953-1955 kierował Katedrą Archeologii Polski i Powszechnej UMCS, jednak został zwolniony z przyczyn politycznych. Od 1955 był pracownikiem Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, gdzie m.in. kierował Działem Neolitu, a w 1971 został wicedyrektorem ds. naukowych. W 1969 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie pracy Początki neolitu na ziemiach polskich. Od 1972 do emerytury w 1978 był pracownikiem Instytutu Historii Kultury Materialnej PAN, gdzie kierował Zakładem Epoki Kamienia. Równocześnie od 1975 prowadził wykłady na UMCS, a w 1983 podjął pracę jako docent w Katedrze Archeologii UMCS
W swoich badaniach zajmował się epoką neolitu, specjalizował się w zagadnieniach kultury pucharów lejkowatych.
W 1979 został odznaczony Złotym Złotym Krzyżem Zasługi.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ochrona zabytków najdawniejszych przeszłości, Lublin: Muzeum Lubelskie 1955.
- Zmierzch epoki kamienia, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo PAN 1971.
- Prahistoria ziem polskich, t. 3: Wczesna epoka brązu, pod red. Aleksandra Gardawskiego i Jana Kowalczyka, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1978.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dr hab. Jan Kowalczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-10-05].
- Anna Zakościelna, Jan Gurba, Dr Jan Kowalczyk (1918-2007), "Sprawozdania Archeologiczne" 59 (2007), s. 591-594.
- Anna Zakościelna, Jan Gurba, Doc. dr hab. Jan Kowalczyk (1918-2007), "Sprawozdania Archeologiczne" 59 (2007), s. 595-598.
- Anna Zakościelna, Jan Gurba, Doc. dr hab. Jan Kowalczyk (1918-2007), "Archeologia Polski Środkowowschodniej" 9 (2007), s. 384-387 (Bibliografia prac J. Kowalczyka, s. 387).
- Bogdan Balcer, Jubileusz osiemdziesięciolecia docenta dr. hab. Jana Kowalczyka, "Archeologia Polski" 43 (1998), z. 1/2. s. IV-VI.