Jan Kozłowski (podpułkownik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kozłowski
podpułkownik intendent dyplomowany podpułkownik intendent dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1882
Lwów

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1942
Obóz Koncentracyjny Buchenwald

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Austriackie Wojsko Polskie

Jednostki

Wojsko Austriackie 9 p.p., 89 p.p Wojsko Polskie Intendentura

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa, wojna 1918–1921

Późniejsza praca

Dyrektor Ubezpieczalni Społecznej w Zamościu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Jan Kozłowski[1] (ur. 17 kwietnia 1882, zm. 12 lutego 1942) – podpułkownik intendent dyplomowany Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 kwietnia 1882[2] we Lwowie jako syn Grzegorza i Heleny[3]. W latach 1899–1903 uczył się w Szkole Kadetów Piechoty we Lwowie. Naukę ukończył 18 08 1903 roku i został wcielony jako kadet, zastępca oficera do 9 p.p. Armii Austriackiej. W listopadzie 1905 roku mianowany podporucznikiem. Ukończył dziewięciomiesięczny kurs jazdy konnej i łączności w Jarosławiu oraz dwumiesięczny kurs prowiantowy w Krakowie. 01 05 1911 roku awansowany na porucznika. Od 01 11 1911 roku przeniesiony do 89 p.p. Armii Austriackiej jako oficer prowiantowy. 01 11 1915 mianowany kapitanem. Służbę w 89 p.p. pełnił do 01 11 1918 roku[3]. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Od 06 12 1918 roku do 14 05 1919 roku w rezerwie oficerów we Lwowie, następnie do przeniesienia w stan spoczynku służył kolejno: 1919–1920 w Wojskowych Zakładach Gospodarczych w Stryju (kierownik), 1920–1921 w Rejonowych Zakładach Gospodarczych w Stryju (kierownik), 1921–1924 OK X Intendentury (szef), 1925–1927 10 Oddział Służby Intendentury (p.o. dowódca), 1927–1928 10 Oddział Służby Intendentury (dowódca), 1928–1929 10 Okręg Sztabu Intendentury (p.o. szefa), 1929 intendentura OK X (szef), 1929–1930 Intendentura i Tabory OK X (szef)[3][4][5][6][7][8][9][10]

31 10 1925 roku ukończył naukę w Wyższej Szkole Intendentury z wynikiem ogólnym bardzo dobrym. Został awansowany do stopnia podpułkownika w korpusie oficerów administracji dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][12][13]. Jako podpułkownik intendent dyplomowany przeniesiony w stan spoczynku 30 04 1930 roku[3] i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sosnowiec[14]

Pełnił stanowisko dyrektora Ubezpieczalni Społecznej w Zamościu do czasu aresztowania przez niemców[15][16].

Podczas II wojny światowej po aresztowaniu przez niemców 17 06 1940 roku osadzony w Rotundzie Zamojskiej, a następnie w obozach Oranienburg-Sachsenhausen (1940), Dachau (1941–1942) oraz przez dwa lata w Buchenwaldzie (1941–1942), gdzie zmarł 12 lutego 1942[15][17] i pochowany został w zbiorowej mogile.

Był żonaty, żona Janina z domu Frankowska[3], miał synów[15] : Andrzeja urodzonego 22 09 1917 roku i Stefana urodzonego 04 06 1922 roku.

Dodatkowe informacje:

Symboliczny nagrobek znajduje się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, kwatera L, rząd 24, grób nr 19. W Rotundzie Zamojskiej umieszczona jest pamiątkowa tablica.

W literaturze: w książce napisanej przez Zygmunta Klukowskiego "Dziennik z lat okupacji" jest zamieszczona dwukrotnie informacja o Janie Kozłowskim: o aresztowaniu i druga o śmierci[18]. Książka zawiera także opis katuszy, które przeżywali więźniowie po aresztowaniu w Rotundzie Zamojskiej

13 sierpnia 1939 roku w "Tygodniku społeczno - gospodarczym Prawda" wydawanym w Zamościu ukazał się artykuł z podziękowaniem dla Ubezpieczalni Społecznej w Zamościu za zorganizowanie kolonii dla dzieci najbiedniejszych oraz opis osobistej opieki nad kolonią sprawowaną przez dyrektora Jana Kozłowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowej był określony jako Jan Kozłowski I.
  2. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-04-18].
  3. ↑ a b c d e Dokument dostępny w czytelni CAW w Warszawie Rembertowie, sygnatura akt osobowych 11638
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923, str. 1315
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924, str. 1196
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928, str. 782
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923, str. 114, 1294
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924, str. 64, 1176
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928, str. 770
  10. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, str. 369
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1315.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1196.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 782.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, str 369
  15. ↑ a b c Ogłoszenie o mszy św. za Jana Kozłowskiego. „Dziennik Polski”, s. 12, Nr 41 z 10 lutego 1946. 
  16. ↑ Archiwum Państwowe w Zamościu, zespół akt "Ubezpieczalnia Społeczna Zamość", sygnatura nr 84
  17. ↑ W księdze zmarłych obozu w Buchenwaldzie jest zapisany jako więzień nr 8377 Johann Kozlowski ( [online].
  18. ↑ Zygmunt Klukowski, "Dziennik z lat okupacji", Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, rok wydania 1959, strona 119–131, 132, 248.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Kozłowski_(podpułkownik)&oldid=69333612”