Jan Krysa (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krysa
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

9 października 1896
Zauchtel

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 Pułk Piechoty
5 Pułk Piechoty Legionów
Dep. Piech. MSWojsk.
40 Pułk Piechoty
6 Okr. Urz. WFiPW

Stanowiska

dowódca batalionu
komendant Legii Akademickiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej

Jan Krysa (ur. 9 października 1896 w Zauchtel, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 października 1896 w rodzinie Antoniego i Wilhelminy[1]. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 16 sierpnia 1914. Służył jako sekcyjny w szeregach 5 pułku piechoty w składzie I Brygady. Został superarbitrowany 15 sierpnia 1917 i jako inwalida niezdolny do służby zwolniony we wrześniu 1917.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku piechoty Legionów. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari.

W 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie pełnił służbę do listopada 1931[2][3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 427. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 10. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W 1928 był nadal przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów[6]. Z dniem 1 listopada 1931 został przeniesiony do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[7][8]. W styczniu 1934 ogłoszono jego przeniesienie do 26 pułku piechoty[9]. 4 lutego tego roku został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W kwietniu 1934 roku został przeniesiony do 40 pułku piechoty we Lwowie na stanowisko dowódcy batalionu[11]. 23 grudnia 1937 został przydzielony do 6 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego we Lwowie na stanowisko komendanta Legii Akademickiej[12][13]. Na tym stanowisku pozostawał do 1939 roku[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz Legionistów ↓.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 137, 425.
  3. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 373.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 78.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 127.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 21, 214.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 57, 435.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 9.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  12. Mianowanie kier. i komendanta Legii Ak. we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 2 z 5 stycznia 1938. 
  13. Politechnika Lwowska 1918–1939. lwow.home.pl. [dostęp 2015-10-29].
  14. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 520.
  15. a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 24.
  16. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  17. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu organizacji, wyszkolenia i administracji wojska”.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 71, jako por. Jan Krysta.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]