Jan Kuźmicz

Jan Kuźmicz

płk. Jan Kuźmicz
pułkownik saperów
Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1927 Wilno
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1998 Szczecin
Przebieg służby
Lata służby	1949–1981
Siły zbrojne	Ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	4 pułk saperów 19 batalion saperów 73 batalion saperów 3 pułk pontonowy 5 Brygada Saperów WSzW Koszalin
Stanowiska	podchorąży SKOR dowódca plutonu dowódca kompanii słuchacz WAT pomocnik dowódcy batalionu dowódca batalionu saperów dowódca pułku pontonowego dowódca brygady saperów komendant WSzW
Późniejsza praca	Elektrownia atomowa Żarnowiec.
Odznaczenia

Jan Kuźmicz (ur. 27 kwietnia 1927 w Wilnie, zm. 20 lutego 1998 w Szczecinie) – pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1949, po ukończeniu Liceum Wodno-Melioracyjnego, został powołany do Wojska Polskiego i przydzielony do Szkolnej Kompanii Oficerów Rezerwy przy 4 Łużyckim Pułku Saperów w Gorzowie Wielkopolskim. Po ukończeniu kursu pełnił obowiązki dowódcy plutonu, a następnie kompanii saperów w 19 Batalionie Saperów w Unieściu. Brał udział w rozminowywaniu wielu rejonów Pomorza.

W 1960, po ukończeniu Wojskowej Akademii Technicznej, został skierowany na stanowisko pomocnika dowódcy 73 batalionu saperów do spraw technicznych w Złocieńcu.

Następnie przez kilkanaście lat z powodzeniem dowodził kolejno trzema oddziałami Wojsk Inżynieryjnych Pomorskiego Okręgu Wojskowego: 19 Batalionem Saperów w Unieściu (1963-1967), 3 Warszawskim Pułkiem Pontonowym we Włocławku (1967-1974) i 5 Mazurską Brygadą Saperów w Szczecinie (1974-1976). Jako dowódca pułku osobiście kierował budową zastępczych mostów składanych na Trasie Łazienkowskiej w Warszawie. W latach 1976-1981 był szefem Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Koszalinie.

Zmarł 20 lutego 1998 w Szczecinie. Pochowany 24 lutego 1998 na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 106A, rząd 5, grób 21).

„Dobry dowódca i organizator szkolenia bojowego w podległych oddziałach. Potrafił umiejętnie łączyć szkolenie pododdziałów z wykonywaniem przez nie zadań na rzecz gospodarki narodowej. Właściwie organizował i kierował podległymi oddziałami podczas akcji powodziowych i przeciwlodowych. Zawsze opanowany, rozsądny, pogodnego usposobienia, dowcipny”.

Awanse

• podporucznik - 1950
• pułkownik – 1974

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”

Bibliografia

• Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09287-7.brak strony w książce