Jan Opieński
.jpg) Jan Opieński (1882) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz, chemik |
| Narodowość |
polska |
| Tytuł naukowy |
doktor |
Jan Opieński (ur. 1864 w Paryżu, zm. 1939) – polski lekarz, chemik.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1864 w Paryżu[1]. Był synem powstańca krakowskiego z 1846 i styczniowego w 1863[1]. W 1882 ukończył naukę w C. K. Gimnazjum św. Anny w Krakowie[2]. Ukończył studia lekarskie na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Uzyskał doktorat (jego promotorem był prof. Stanisław Ciechanowski)[1].
Podjął pracę w służbie zdrowia w C. K. Namiestnictwie[1]. Pełnił stanowisko lekarza powiatowego w Żółkwi[1]. Potem pracował we Lwowie[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od 1919 był naczelnikiem Wydziału Zdrowia w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie[1]. W 1923 przeszedł w stan spoczynku[1]. W tym roku został kierownikiem Laboratorium chemiczno-lekarskiego i higieniczno-bakteriologicznego prof. Kazimierza Panka[1]. Później przekształcił tę placówkę w Spółkę wytwórczą „Serovac” wraz z lekarzami Lesławem Węgrzynowskim, Zdzisławem Steusingiem, Rudolfem Weiglem[1]. W spółce był kierownikiem działu chemiczno-bakteriologicznego i serologicznego analiz diagnostyczno-lekarskich[1]. W 1924 wprowadził dział analiz sądowych jako zaprzysiężony biegły chemik[1].
Był członkiem Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego[3]
W 1938 obchodził 50-lecie pracy zawodowej i z tej okazji Uniwersytet Jagielloński odnowił mu doktorat medyczny[1].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- O przyczynach wywołujących zmiany w konsystencyi moczu (1891)
- Przyczynek do nauki o wydzielaniu się kwasów żółciowych moczem (1891)
- Cholera. Jak się objawia i jak się przed zarażeniem wystrzegać (1913)
- Uwagi semiotyczne (1929)
- Żywienie i pożywienie (1929)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n 50-lecie pracy lekarskiej dr Jana Opieńskiego. „Wschód”. Nr 104, s. 3, 13 listopada 1938.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1882. Kraków: 1882, s. 97.
- ↑ Sprawozdanie Rady Zawiadowczej Towarzystwa Lekarzy Polskich we Lwowie za rok 1938. Lwów: 1939, s. 4. [dostęp 2023-02-08].