Jan Otto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Otto
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1869
Jeleńczewo

Data i miejsce śmierci

22 października 1944
Włoszakowice

Przebieg służby
Lata służby

1918–1919

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Zasługi (II RP)

Jan Otto (ur. 29 listopada 1869 w Jeleńczewie, zm. 22 października 1944 we Włoszakowicach) – powstaniec wielkopolski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Roberta i Elżbiety z domu Schubert. W maju 1894 ożenił się z Wiktorią Zielińską. W czasie Powstania Wielkopolskiego objął dowództwo oddziału powstańczego we Włoszakowicach.

11 stycznia 1919 w potyczce pod Zbarzewem stracił 22-letniego syna.

Jan Otto został pochowany na cmentarzu we Włoszakowicach.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbara Ratajewska – „Polscy mieszkańcy powiatu wschowskiego w walce o zachowanie narodowej tożsamości w pierwszej połowie XX w.”
  • Monitor Polski z 1931, Nr 287, poz. 381 l.p.174 (Otto Jan)
  • Kronika Powstania Wielkopolskiego 1919 we Włoszakowicach