Jan Roman Pająk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Pająk
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jan Roman Pająk

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1906
Jasło

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1976
Kraków

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1921–1930 Czarni Jasło
1930–1931 Lechia Lwów 21 (2)
1932–1939 Cracovia 130 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1933–1934  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Kmita Zabierzów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jan Roman Pająk (ur. 12 maja 1906 w Jaśle, zm. 1 listopada 1976 w Krakowie) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, wychowanek Czarnych Jasło. W latach 1930-1931 gracz Lechii Lwów (21 występów w tym 2 gole) jednak przez większość kariery (1932-1939) gracz Cracovii (119 występów w tym 9 bramek) z którą w latach 1932 i 1937 zdobył mistrzostwo Polski, natomiast w 1934 wicemistrzostwo. W latach 1933-1934 dwukrotny reprezentant Polski (debiut 10 września 1933 w meczu z Jugosławią), drugi mecz rozegrał 25 maja 1934 roku przeciw Szwecji.

Jan Pająk w barwach Lechii Lwów

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017