Jan Sieraczkiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Albin Sieraczkiewicz (ur. 1 marca 1952[1][2]) – polski samorządowiec, radny Włocławka w latach 2006-2010 i dyrektor Ośrodka Sportu i Rekreacji we Włocławku w latach 2011-2016, fotograf.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[3]. W przeszłości pracował w Zakładach Celulozowo-Papiernicze im. Juliana Marchlewskiego we Włocławku, gdzie był redaktorem gazety zakładowej Echo Papiernika. Po upadku fabryki w 1994 roku próbował ustalić losy pamiątek przechowywanych w Izbie Pamięci, bezskutecznie[4]. Następnie trudnił się jako dziennikarz oraz urzędnik w Urzędzie Marszałkowskim w Toruniu. Prowadził także własną kancelarię prawniczą[2].

Radny Włocławka[edytuj | edytuj kod]

W latach 2006-2010 był radnym Włocławka z ramienia Platformy Obywatelskiej. Był przewodniczącym Komisji Budżetu, Rozwoju i Promocji Miasta[5] oraz wiceprzewodniczącym Komisji Kultury i Sportu[2].

W wyborach samorządowych 2010 roku poparł na stanowisko prezydenta Włocławka kandydaturę Andrzeja Pałuckiego z Sojuszu Lewicy Demokratycznej[2].

W wyborach samorządowych w 2018 roku bezskutecznie ubiegał się mandat radnego z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Macieja Maciaka[6].

Dyrektor OSiR[edytuj | edytuj kod]

Stadion piłkarsko-lekkoatletyczny i hala sportowo-widowiskowa we Włocławku

7 marca 2011 roku został dyrektorem Ośrodka Sportu i Rekreacji we Włocławku[1]. Zastąpił na tym stanowisku Elżbietę Szparagę, która przeszła na emeryturę[2]. Na rozmowie kwalifikacyjnej, która odbyła się 4 marca, przedstawił 39-stronicowy plan działania ośrodka[7]. Jako dyrektor, dokończył budowę Międzyosiedlowego Basenu Miejskiego[8], dokończył budowę i doprowadził do otwarcia Przystani wodnej im. Jerzego Bojańczyka, początkowo zamkniętej przez Inspektora Nadzoru Budowlanego z powodu zbyt szerokich szpar między deskami pomostu[9] oraz dokonał m.in. przebudowy i adaptacji stadionu OSiR na obiekt piłarsko-lekkoatletyczny[10] i hali sportowo-widowiskowej OSiR[2]. Współorganizował wakacyjną imprezę cykliczną pt. Bulwar Sportu[11]. Do 4 lutego 2015 roku należał do Miejskiej Rady Sportu we Włocławku[12].

Odwołanie[edytuj | edytuj kod]

26 lutego 2016 roku prezydent Marek Wojtkowski odwołał go ze stanowiska w trybie dyscyplinarnym. Obowiązki dyrektora przejął jego zastępca Sławomir Majerski. Powodem odwołania był negatywny wynik kontroli po remoncie hali sportowo-widowiskowej[2]. Wykazała ona m.in., że nie dokonano ustalenia wartości zamówienia. Ponadto Sieraczkiewicz zlecił trzy odrębne zamówienia na remont hali o łącznej wartości ponad 60 tysięcy euro, naruszając tym prawo o zamówieniach publicznych i ustawę o finansach publicznych. Pojawiły się też zastrzeżenia co do bezcelowego zakupu markowej odzieży i obuwia sportowego dla osób, które nie widnieją w tabeli norm przydziałów (kierownika stadionu, trzech gospodarzy Hali Mistrzów, dwóch gospodarzy hali sportowo-widowiskowej, pracownika obsługi obiektu i kierowcy) w latach 2013-2014[13]. W kwietniu 2017 roku Regionalna Izba Obrachunkowa uznała, że jako dyrektor naruszył dyscyplinę finansową jednostki miejskiej[14]. W maju 2017 roku Sieraczkiewicz wygrał sprawę przeciwko byłemu pracodawcy o przywrócenie go do pracy. Do sprawy włączył się Urząd Miasta. Ratusz odwołał się od decyzji do Sądu Okręgowego i zaproponował ugodę[15], na mocy której Sieraczkiewicz miałby zostać zatrudniony w Urzędzie Miasta. Sąd nie wyraził zgody na ugodę[16]

Fotografia[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie aut. Jana Sieraczkiewicza przedstawiające Pawilon Handlowy "Wiślanin" we Włocławku, zamieszczone w przewodniku turystycznym z 1989 roku
Banner główny wystawy Włocławek na dawnej fotografii z 2020 roku

Począwszy od lat 80. uprawia artystyczną fotografię dokumentalną. Szczególnie interesują go zakłady pracy i życie codzienne mieszkańców. Uwiecznił na fotografiach nieistniejące już fabryki we Włocławku, np. Zakłady Celulozowo-Papiernicze im. Juliana Marchlewskiego czy Włocławską Fabrykę Fajansu. Dokumentował ważne wydarzenia w historii miasta, takie jak przyjazd kardynała Stefana Wyszyńskiego czy arcybiskupa Karola Wojtyły[17]. Zdjęcia te publikowane były w książkach nt. historii miasta, takich jak Włocławek: kalendarium dziejów miasta z 2003 roku[18]. Będąc dyrektorem Ośrodka Sportu i Rekreacji we Włocławku, sam wykonywał zdjęcia podczas niektórych imprez sportowych[19]. Do dziś okazyjnie relacjonuje niektóre wydarzenia kulturowe we Włocławku[20].

Jest autorem zdjęć do kilkudziesięciu albumów, głównie na temat Włocławka i Kujaw, a także tysięcy zdjęć do wydawnictw reklamowych[2] i czasopism[21]. W 1997 roku wydał album pt. Odkrywanie piękna : Włocławek, Kujawy wschodnie i ziemia dobrzyńska w fotografii, nakładem wydawnictwa "Top", z tekstem Zbigniewa Żbikowskiego[22][23]. W 2009 roku opublikował album pt. Wspomnienia o mistrzu : Stanisław Zagajewski 1927-2008, wydany przez Agencję Reklamową TOP z Włocławka. Publikacja zawiera ponad 200 czarno-białych fotografii opatrzonych szerokim komentarzem na temat życia Stanisława Zagajewskiego[24][25]. Począwszy od lat 80. filmował lokalne imprezy folklorystyczne we Włocławku. Nagrania te zdeponowane są w Dziale Promocji i Edukacji Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku[26]. W 2009 roku zrealizował wraz z Bogdanem Brzezińskim, Krystyną Pawłowską i Marcinem Zielińskim 10-minutowy film pt. Świat na opak. Od ludowych zapustów na kujawskiej wsi do ulicznej parady we Włocławku[27].

W 2008 roku otrzymał II nagrodę w konkursie fotograficznym Pokaż swój Region organizowanym przez Kujawsko-Pomorską Organizację Turystyczną za zdjęcie pt. Spacer[28].

W październiku 2004 roku w Galerii Sztuki Ludowej i Nieprofesjonalnej w Bydgoszczy miała miejsce wspólna wystawa rzeźb Stanisława Zagajewskiego i fotografii Jana Sieraczkiewicza, przygotowana przez Dział Sztuki Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku[29]. Od 22 czerwca do 31 grudnia 2011 roku w Muzeum Etnograficznym we Włocławku miała miejsca wystawa pt. U Maryi stóp. Sanktuaria Kujaw i ziemi dobrzyńskiej, przy której wykorzystano m.in. zdjęcia Sieraczkiewicza. Ekspozycja była kontynuacją i poszerzeniem wystawy towarzyszącej IV pielgrzymi Jana Pawła II do Polski w 1991 roku, w trakcie której odwiedził on Włocławek[30]. 26 czerwca 2020 roku na Placu Wolności we Włocławku zainstalowano wystawę czasową pt. Włocławek na dawnej fotografii, złożoną głównie ze zdjęć Jana Sieraczkiewicza[17]. Wystawa jego fotografii pod nazwą Foto Galeria Kocham Włocławek stanowi wystrój restauracji Nowy Ekspres przy ul. Kościuszki we Włocławku. Sieraczkiewicz osobiście wymienia kilkukrotnie w ciągu roku prezentowane zdjęcia[31]. Fotografie Sieraczkiewicza można też oglądać na jego profilu na Facebooku[3].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Malowany fajans : katalog wystawy : grudzień 1982-styczeń 1983, Galeria TPSP "Stara Kordegarda" w Łazienkach Królewskich, Warszawa, ul. Szwoleżerów 9 (Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, na zlecenie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, 1982) - tekst Janina Dąbrowska, opr. graficzne Janusz Nowierski
  • VI Biennale Fajansu Włocławskiego : lipiec-październik 1983 (Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, na zlecenie Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, 1983) - red. Marek Zapędowski, tekst Janina Dąbrowska, projekt katalogu i plakatu Janusz Nowierski, fot. wspólnie z Krzysztofem Blaszką
  • Danuta Kuźnicka, Spółdzielnia Mieszkaniowa "Południe" we Włocławku: informator (Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe; Spółdzielnia Mieszkaniowa "Południe", 1985)
  • Danuta Kuźnicka, Sprawozdanie z działalności Włocławskiego Towarzystwa Naukowego w latach 1983-1984: Walne Zgromadzenie [Sprawozdawczo-Wyborcze], 9 listopada 1984 (Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1986)
  • Iwona Święch, Kujawskie skrzynie malowane (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1990)
  • Piotr Nowakowski, Katedra Włocławska (Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1991)
  • Krystyna Kotula, Prowincja : katalog wystaw pokonkursowych : 1984-1989 (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1992)
  • Przerażenie i ukojenie (Płock, 1993) - red. katalogu Zbigniew Chlewiński, aut. fotografii wspólnie z Adamem Łukawskim i Bolesławem Nawrockim
  • Krystyna Kotula, Sztuka Tadesza Szadeberga (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, 1993) - red. i skład Teresa Sławińska
  • Iwona Święch, Rzeźba Karola Ziomki : katalog wystawy (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1994)
  • Krystyna Kotula, Leon Bigosiński (1869-1928). Katalog wystawy malarstwa i rysunku (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, 1995) - opr. graficzne Renata Magier, fot. z wykorzystaniem zasobów Muzeum Narodowego w Warszawie
  • Radziejów i okolice : zabytki dekanatu radziejowskiego (Radziejów: Radziejowski Dom Kultury, 1995) - red. Jan Kalafus
  • Zbigniew Żbikowski, Odkrywanie piękna : Włocławek, Kujawy wschodnie i ziemia dobrzyńska w fotografii (Włocławek: "Top", 1997)
  • Jan Święch, Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny w Kłóbce : przewodnik po skansenie (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1997)
  • Zbigniew Stec [katalog] (Włocławek: Galeria Sztuki Współczesnej, 1997)
  • Henryk Nahorski, Województwo włocławskie: mapa turystyczna (Bydgoszcz: Regionalna Agencja Promocji Turystyki, 1997) - fot. wspólnie z Henrykiem Nahorskim
  • Danuta Kuźnicka, W 75-lecie Bitwy Warszawskiej 1920: materiały z konferencji naukowej 30 XI-1 XII 1995 r. i uroczystości w dniu 20 sierpnia 1995 r. pod Pomnikiem Poległych Obrońców Wisły 1920 roku (Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1997)[32]
  • Krystyna Kotula, Z galerii portretow polskich: malarstwo i rysunek 1815-1939 ze zbiorow Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzynskiej (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1997)[33]
  • Pegaz [katalog Zbigniewa Steca] (Włocławek: Wojewódzka Biblioteka Publiczna, 1998) - red. Janina Górniak, fot. wspólnie z Andrzejem Lewandowskim
  • Jan Święch, Skanseny : muzea na wolnym powietrzu w Polsce (Olszanica: "Bosz", 1999)
  • Dorota Kalinowska, Od Matki Boskiej Zielnej do Jagodnej : tradycyjne pożywienie ludowe na Kujawach (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 1999)
  • 40-lecie Aeroklubu Włocławskiego' (Włocławek: "Expol", 1999) - opr. graficzne Janusz Nowierski
  • Krystyna Kotula, Stanisław Noakowski : z kolekcji Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku : katalog wystawy (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 2000).
  • Tomasz Wąsik, Włocławek i okolice (Włocławek: Agencja Reklamowa Top, 2000)
  • Tomasz Wąsik, Włocławski cmentarz (Włocławek: LEGA - Oficyna Wydawnicza Włocławskiego Towarzystwa Naukowego, 2001)
  • Krystyna Pawłowska, Zwyczaje i obrzędy doroczne na Kujawach (Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2001)
  • Stanisław Kunikowski, Z dziejów miar w Polsce: katalog miar ze zbiorów Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku (Włocławek: Lega - Oficyna Wydawnicza Włocławskiego Towarzystwa Naukowego, 2001)[34]
  • Dorota Kalinowska, Strój ludowy na Kujawach (Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2002)[35]
  • Bogdan Ziółkowski, Włocławek: kalendarium dziejów miasta (Włocławek: Lega, 2003)
  • U źródeł piękna... : Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy (Włocławek: Agencja Reklamowa TOP, 2003) - tekst Andrzej Drozdowski i Mariola Modrzejewska, fot. wspólnie z Piotrem Twardowskim i Sławomirem Studzińskim
  • Krystyna Pawłowska, Rzeźba i zdobnictwo na Kujawach (Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2003) - fot. wspólnie z Janiną Gardzielewską, Janem Świderskim i Stanisławem Rogalskim[36]
  • Włocławek - w sercu Europy (Włocławek: Agencja Reklamowa TOP, 2004) - tekst Renata Kudeł, fot. wspólnie z Piotrem Twardowskim
  • Dorota Kalinowska, Rękodzieło ludowe (Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2004)
  • Krystyna Kotula, Zagajewski. Rzeźba (Włocławek: Studio WENA, 2004) - opr. graficzne Krzysztof Cieśla, fot. wspólnie z Krzysztofem Cieślakiem, Jackiem Szczurkiem, Danielem Pachem oraz z wykorzystaniem Archiwum Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku
  • Elżbieta Kraszewska-Sikorska, Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny w Kłóbce : przewodnik (Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, 2004)
  • Ciechocinek : perła uzdrowisk (Ciechocinek: Waśko - Studio Sztuki, 2005) - wspólnie z Jackiem Waśko[37].
  • Krystyna Kotula, Włocławskie Impresje 2006 (Włocławek: "EXPOL" P. Rybiński, J. Dąbek Sp. J., 2006)
  • Jan Sieraczkiewicz, Wspomnienia o mistrzu : Stanisław Zagajewski 1927-2008 (Włocławek: Agencja Reklamowa TOP, 2009)
  • Dariusz Lewandowski, Bazylika katedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku : przewodnik (Włocławek: "EXPOL" P. Rybiński, J. Dąbek Sp. J., 2009) - fot. wspólnie z Adamem Bujakiem, Zbigniewem Dobrosielskim i Romanem Skowrońskim
  • Skarby diecezji włocławskiej (Włocławek: Alchem, 2014) - red. Marek Zapenowski i Jolanta Młodecka, opr. graficzne Janusz Nowierski, fot. wspólnie z Wacławem Górskim, Elizą Marcjanik-żak, Romanem Nowina-Konopką, Teresą Szymonowicz i Markiem Żakiem[18][22][24][38][39]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

20 kwietnia 1999 roku postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na wniosek Wojewody Kujawsko-Pomorskiego otrzymał brązowy Krzyż Zasługi za wzorcowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej[40].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z żoną Ewą ma dwoje dzieci[1][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Jan Sieraczkiewcz: Oświadczenie majątkowe z dnia 08.02.2016 r.. Urząd Miasta Włocławek, 2016-02-08. [dostęp 2020-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Jan Sieraczkiewicz odwołany. Nie jest już dyrektorem OSiR we Włocławku. „Nasze Miasto”, 2016-02-26. Włocławek: Polska Press. ISSN 1734-5731. [dostęp 2020-07-27]. 
  3. ↑ a b Jan Sieraczkiewicz: Profil osobisty. Facebook. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  4. ↑ Maciej Mroczyński. Ostatnia scena z "Pamiątki z Celulozy". „Nowości. Dziennik Toruński”, 2009-09-03. Toruń: Polska Press. ISSN 0137-9259. [dostęp 2020-07-28]. 
  5. ↑ Rafał Sobolewski: Uchwała nr XXXVIII/04/10 Rady Miasta Włocławek z dnia 29 stycznia 2010 roku w sprawie wyboru Przewodniczącego Komisji Budżetu, Rozwoju i Promocji Miasta. Rada Miasta Włocławek, 2010-01-29. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  6. ↑ Jan Sieraczkiewicz - kandydat na radnego kadencji 2018-2023 w: Włocławek. PTWP-ONLINE Sp. z o.o., 2018. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  7. ↑ Jan Sieraczkiewicz zostanie dyrektorem OSiR. „Nasze Miasto”, 2011-03-04. Włocławek: Polska Press. ISSN 1734-5731. [dostęp 2020-07-27]. 
  8. ↑ Uroczyste otwarcie Międzyosiedlowego Basenu Miejskiego cz. I. Ośrodek Sportu i Rekreacji we Włocławku, marzec 2012. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  9. ↑ Witkor Sumliński, Laura Nawrocka: Przystań wciąż nieczynna, bo szpary w pomoście są za szerokie. TVP Info, 2015-03-10. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  10. ↑ Marcin Gołembiewski. Trybun już nie ma. Trwa przebudowa stadionu OSiR. „Nasze Miasto”, 2017-04-25. Włocławek: Polska Press. ISSN 1734-5731. [dostęp 2020-07-27]. 
  11. ↑ Ostatni Bulwar Sportu za nami!. NaszWłocławek.pl, 2012-09-04. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  12. ↑ Zarządzenie nr 12/2015 Prezydenta Miasta Włocławek z dnia 4 lutego 2015. Ośrodek Sportu i Rekreacji we Włocławku, 2015-02-04. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  13. ↑ Jan Sieraczkiewicz, dyrektor OSiR-u, został odwołany. Włocławski Portal Informacyjny, 2016-02-26. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  14. ↑ RIO: Jan Sieraczkiewicz odwołany dyrektor OSiR Włocławek naruszył dyscyplinę finansową. „Nasze Miasto”, 2017-04-25. Włocławek: Polska Press. ISSN 1734-5731. [dostęp 2020-07-27]. 
  15. ↑ Marek Ledwosiński: Jan Sieraczkiewicz wróci do pracy we włocławskim ratuszu?. Radio PiK, 2017-05-18. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  16. ↑ Grażyna Sobczak: Były dyrektor OSiR, Jan Sieraczkiewicz i ratusz nie pogodzą się przed sądem. Co dalej?. DDWloclawek.pl, 2017-05-29. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  17. ↑ a b Bogumiła Obałkowska: Wystawa zdjęć dawnego Włocławka na placu Wolności. Portal Włocławek, 2020-06-26. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  18. ↑ a b Bogdan Ziółkowski: Włocławek: kalendarium dziejów miasta. Lega, 2003. ISBN 83-88115-68-5. [dostęp 2020-07-28].
  19. ↑ Olimpiada Hefajstosa Stadion OSiR. Ośrodek Sportu i Rekreacji we Włocławku. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  20. ↑ Festyny „Gęsina na św. Marcina” – Toruń, Bydgoszcz, Włocławek. Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu, listopad 2007. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  21. ↑ „EKOwieści. Włocławski Przegląd Ekologiczny”. 2 (16)/2002, 2002. Włocławek: Włocławskie Centrum Edukacji Ekologicznej. ISSN 1640-0801. [dostęp 2020-07-28]. 
  22. ↑ a b Sieraczkiewicz, Jan. WorldCat. [dostęp 2020-07-28]. (ang.).
  23. ↑ Spis. Biblioteka Publiczna w Dobrzyniu nad Wisłą, 2020. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  24. ↑ a b NUKAT. Prosto do informacji. NUKAT. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  25. ↑ „Wspomnienie o Mistrzu”. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, 2009. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  26. ↑ Archiwa dźwiękowe w Polsce cz. 5 - Kolekcje muzealne. Fundacja Ochrony Krajobrazu i Promocji Regionów „Numinosum”, Instytut Muzyki i Tańca, 2014. [dostęp 2020-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-28)]. (pol.).
  27. ↑ Pokaz filmów etnologicznych. Urząd Miasta Lublin, czerwiec 2009. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  28. ↑ Informacja nr 9/2008. Sprawozdanie z prac Zarządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego za okres od 20.10.2008 do 05.11.2008 r.. Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego w Toruniu, 2008-11-05. s. 14. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  29. ↑ Kalendarium Działu Sztuki Muzeum we Włocławku. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  30. ↑ U Maryi stóp…. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  31. ↑ Nasze miasto. Restauracja Nowy Ekspres. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  32. ↑ Danuta Kuźnicka: W 75-lecie Bitwy Warszawskiej 1920: materiały z konferencji naukowej 30 XI-1 XII 1995 r. i uroczystości w dniu 20 sierpnia 1995 r. pod Pomnikiem Poległych Obrońców Wisły 1920 roku. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 1997. ISBN 83-85289-15-1. [dostęp 2020-07-28].
  33. ↑ Krystyna Kotula: Z galerii portretow polskich: malarstwo i rysunek 1815-1939 ze zbiorow Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzynskiej. Włocławek: Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, 1997. [dostęp 2020-07-28].
  34. ↑ Stanisław Kunikowski: Z dziejów miar w Polsce: katalog miar ze zbiorów Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Włocławek: Lega, 2001. ISBN 83-88115-36-7. [dostęp 2020-07-28].
  35. ↑ Dorota Kalinowska: Strój ludowy na Kujawach. Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2002. ISBN 83-905582-9-7. [dostęp 2020-07-28].
  36. ↑ Krystyna Pawłowska: Sztuka ludowa na Kujawach: Część 1. Rzeźba i zdobnictwo na Kujawach. Włocławek: Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne, 2003. ISBN 83-917192-3-5. [dostęp 2020-07-28].
  37. ↑ Ciechocinek : perła uzdrowisk. Wojewódzka Biblioteka Publiczna – Książnica Kopernikańska w Toruniu. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  38. ↑ SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna we Włocławku. Katalog zbiorów. Miejska Biblioteka Publiczna we Włocławku. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  39. ↑ Wyszukiwanie: Jan Sieraczkiewicz na stronie Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. [dostęp 2020-07-28]. (pol.).
  40. ↑ 350. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 kwietnia 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń. „Monitor Polski”. nr 24, s. 488-489, 1999-04-20. Warszawa: Prezes Rady Ministrów. [dostęp 2020-07-28]. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Sieraczkiewicz&oldid=72827823”